Abstrakt:
W artykule przypomniano historię przekładów Koranu na języki europejskie jako wprowadzenie do analizy tłumaczenia świętej Księgi islamu, dokonanego przez dwóch wileńskich filomatów – ks. Dionizego Chlewińskiego i Ignacego Domeykę. Ich pracę zestawiono z oryginałem arabskim i przekładem Koranu na język francuski, autorstwa Claude’a Savary’ego. Jako materiał porównawczy wybrano surę 69. Na jej podstawie pokazano także różnice w zakresie ekwiwalencji przekładowej między rękopisem z Czombrowa a jego późniejszym wariantem, wydanym drukiem i sygnowanym nazwiskiem Jana Murzy Tarak Buczackiego, Koranem z 1858 r.
