Home

Św. Jakub Apostoł- patron kościołów w diecezji toruńskiej

Repozytorium Uniwersytetu Mikołaja Kopernika

Pokaż prosty rekord

dc.contributor.author Rozynkowski, Waldemar
dc.date.accessioned 2017-10-18T14:47:10Z
dc.date.available 2017-10-18T14:47:10Z
dc.date.issued 2017-10-18
dc.identifier.citation "Akt Europejski" bł. Jana Pawła II a renesans Drogi św. Jakuba / pod red. Antoniego Jackowskiego, Franciszka Mroza ; Bractwo św. Jakuba Apostoła w Więcławicach Starych, "European act" of blessed John Paul II and the renaissance of the Way of St. James Acto Europeísta del beato Juan Pablo II y el renacimiento del Camino de Santiago, Kraków 2012, pp. 9-26
dc.identifier.isbn 978-83-62862-21-4
dc.identifier.uri http://repozytorium.umk.pl/handle/item/4699
dc.description.abstract Św. Jakuba Starszego spotykamy w granicach diecezji toruńskiej w 10 przypadkach jako patrona świątyń: 9 świątyń parafialnych, 1 świątynia klasztorna. 1. Wszystkie fundacje kościele oddane pod opiekę św. Jakuba, z jednym wyjątkiem, sięgają średniowiecza. Widać więc wyraźnie, że to właśnie w średniowieczu nadawano wezwania jakubowe, wtedy święty ten cieszył się największą popularnością jako patron. 2. Patronat jakubowy obejmuje prawie wyłącznie świątynie parafialne. Jedynym wyjątkiem jest tu tylko świątynia franciszkańska w Chełmnie. Nie spotykamy więc obiektów sakralnych oddanych pod opiekę św. Jakuba, które pełniły funkcje kościołów filialnych. 3. Patronat jakubowy dotyczył przede wszystkim parafii i środowisk wiejskich. A więc nie tyle duże ośrodki związane z handlem, leżące przy ważnych traktach handlowych i komunikacyjnych, ale miejscowości o zdecydowanie mniejszym znaczeniu związane były z rozwojem kultu św. Jakuba. Może to oznaczać, że za patronatem jakubowym stali przede wszystkim osadnicy przybywający na teren ziemi chełmińskiej i lubawskiej. 4. Nie znamy i zapewne nie poznamy do końca genezy obecności św. Jakuba w przywołanych miejscach. Dlaczego akurat ten święty został wybrany na patrona wskazanych obiektów? Promotorami kultu mogli być zarówno: zakon krzyżacki, jak i biskupi chełmińscy, którzy przecież mieli ostateczny głos w sprawie patronatu nad obiektami sakralnymi. Nie możemy także pominąć i samych osadników, którzy pojawili się na terenie ziemi chełmińskiej i lubawskiej z własnymi, bliskimi sobie świętymi, pośród których mógł być obecny także św. Jakub Większy. 5. Nie bez znaczenia w popularyzowaniu kultu św. Jakuba jako patrona obiektów mogło być to, że na obszarze państwa zakonnego przez długi czas mieliśmy do czynienia z ruchem krucjatowym, czyli z sytuacją podobną jak na Półwyspie Iberyjskim. 6. Z wyjątkiem kościoła w Toruniu, wskazane świątynie jakubowe, nie znalazły się na szlaku Drogi Polskiej (Camino Polaco) wyznaczonym w 2007 roku.
dc.language.iso pol
dc.rights info:eu-repo/semantics/openAccess
dc.subject Św. Jakub Apostoł
dc.subject Św. Jakub Apostoł patron kościołów
dc.subject diecezja toruńska
dc.subject początki chrześcijaństwa w ziemi chełmińskiej
dc.subject Białuty
dc.subject Bobrowo
dc.subject Dąbrówka Królewska
dc.subject Kazanice
dc.subject Mikołajki
dc.subject Ostrowite
dc.subject Toruń
dc.subject Radowiska Wielkie
dc.subject Żmijewo
dc.subject Chełmno
dc.title Św. Jakub Apostoł- patron kościołów w diecezji toruńskiej
dc.type info:eu-repo/semantics/bookPart


Pliki:

Należy do następujących kolekcji

Pokaż prosty rekord