dc.contributor.author |
Rozynkowski, Waldemar |
dc.date.accessioned |
2017-10-18T14:47:10Z |
dc.date.available |
2017-10-18T14:47:10Z |
dc.date.issued |
2017-10-18 |
dc.identifier.citation |
"Akt Europejski" bł. Jana Pawła II a renesans Drogi św. Jakuba / pod red. Antoniego Jackowskiego, Franciszka Mroza ; Bractwo św. Jakuba Apostoła w Więcławicach Starych, "European act" of blessed John Paul II and the renaissance of the Way of St. James
Acto Europeísta del beato Juan Pablo II y el renacimiento del Camino de Santiago, Kraków 2012, pp. 9-26 |
dc.identifier.isbn |
978-83-62862-21-4 |
dc.identifier.uri |
http://repozytorium.umk.pl/handle/item/4699 |
dc.description.abstract |
Św. Jakuba Starszego spotykamy w granicach diecezji toruńskiej w 10 przypadkach jako patrona świątyń: 9 świątyń parafialnych, 1 świątynia klasztorna.
1. Wszystkie fundacje kościele oddane pod opiekę św. Jakuba, z jednym wyjątkiem, sięgają średniowiecza. Widać więc wyraźnie, że to właśnie w średniowieczu nadawano wezwania jakubowe, wtedy święty ten cieszył się największą popularnością jako patron.
2. Patronat jakubowy obejmuje prawie wyłącznie świątynie parafialne. Jedynym wyjątkiem jest tu tylko świątynia franciszkańska w Chełmnie. Nie spotykamy więc obiektów sakralnych oddanych pod opiekę św. Jakuba, które pełniły funkcje kościołów filialnych.
3. Patronat jakubowy dotyczył przede wszystkim parafii i środowisk wiejskich. A więc nie tyle duże ośrodki związane z handlem, leżące przy ważnych traktach handlowych i komunikacyjnych, ale miejscowości o zdecydowanie mniejszym znaczeniu związane były z rozwojem kultu św. Jakuba. Może to oznaczać, że za patronatem jakubowym stali przede wszystkim osadnicy przybywający na teren ziemi chełmińskiej i lubawskiej.
4. Nie znamy i zapewne nie poznamy do końca genezy obecności św. Jakuba w przywołanych miejscach. Dlaczego akurat ten święty został wybrany na patrona wskazanych obiektów? Promotorami kultu mogli być zarówno: zakon krzyżacki, jak i biskupi chełmińscy, którzy przecież mieli ostateczny głos w sprawie patronatu nad obiektami sakralnymi. Nie możemy także pominąć i samych osadników, którzy pojawili się na terenie ziemi chełmińskiej i lubawskiej z własnymi, bliskimi sobie świętymi, pośród których mógł być obecny także św. Jakub Większy.
5. Nie bez znaczenia w popularyzowaniu kultu św. Jakuba jako patrona obiektów mogło być to, że na obszarze państwa zakonnego przez długi czas mieliśmy do czynienia z ruchem krucjatowym, czyli z sytuacją podobną jak na Półwyspie Iberyjskim.
6. Z wyjątkiem kościoła w Toruniu, wskazane świątynie jakubowe, nie znalazły się na szlaku Drogi Polskiej (Camino Polaco) wyznaczonym w 2007 roku. |
dc.language.iso |
pol |
dc.rights |
info:eu-repo/semantics/openAccess |
dc.subject |
Św. Jakub Apostoł |
dc.subject |
Św. Jakub Apostoł patron kościołów |
dc.subject |
diecezja toruńska |
dc.subject |
początki chrześcijaństwa w ziemi chełmińskiej |
dc.subject |
Białuty |
dc.subject |
Bobrowo |
dc.subject |
Dąbrówka Królewska |
dc.subject |
Kazanice |
dc.subject |
Mikołajki |
dc.subject |
Ostrowite |
dc.subject |
Toruń |
dc.subject |
Radowiska Wielkie |
dc.subject |
Żmijewo |
dc.subject |
Chełmno |
dc.title |
Św. Jakub Apostoł- patron kościołów w diecezji toruńskiej |
dc.type |
info:eu-repo/semantics/bookPart |