Historia a media. Studium selektywne, t. 3, red. Dominika Gołaszewska, Tomasz Sińczak, Mateusz Zmudziński, Toruń 2017, 163 s.

Abstract

Nowe media otwierają przed historykami, archiwistami, etnologami oraz przedstawicielami innych nauk humanistycznych nowe, wciąż niezbadane, oraz szybko zmieniające się pole badawcze. Druk, a wraz z nim upowszechnienie się prasy sprawiło, że historycy otrzymali kolejne niewyczerpane źródło do badań. Powstanie radia i telewizji, rozwój Internetu, a wreszcie skok cywilizacyjny przełomu XX i XXI wieku przyniosły ogromne materiały źródłowe, które dzisiejsi badacze mają na wyciągnięcie ręki. Konferencje oraz wszelkiego rodzaju inicjatywy podsumowujące wyniki badań nad wykorzystaniem współczesnych mediów, ich przydatnością do badań czy obecnością w warsztacie historyka są inicjatywami, które dostarczają nauce nowych danych i jednocześnie możliwości badawczych. Praca Historia a media. Studium selektywne tom 3 stanowi zbiór artykułów poświęconych szeroko rozumianym relacjom między historią a mediami. Autorami tek-stów są młodzi badacze zaczynający prace badawczą. Niniejszy tom niewątpliwie nie wyczerpuje ogromnej tematyki jaką są powiązania między historią i mediami, jednak stanowi przyczynek do dalszych badań nad tą niezwykle ciekawą i ważną tematyką. Publikacja posiadła układ problemowo-chronologiczny. Zbiór otwierają teksty poświęcone prasie. Pierwszy z nich autorstwa Dominiki Gołaszewskiej-Rusinowskiej zatytułowany Cenzura w okresie restauracji burbońskiej stanowi analizę ustawo-dawstwa prasowego w Hiszpanii na przełomie XIX i XX wieku. Autorka przybliża m.in. wpływ wydarzeń politycznych na rozwój cenzury w omawianym okresie. Artykuł Zuzanny Jaśkiewicz-Jaskowskiej Wybuch II wojny światowej oczami hiszpańskiej prasy skupia się na przedstawieniach tego wielkiego konfliktu w pierwszych dniach działań wojennych. Autorka zgłębiając tematykę sięgnęła do hiszpańskich dzienników takich jak madryckie ABC i La Vanguardia. Zwróciła również uwagę na świadomość społeczeństwa hiszpańskiego w pierwszych dniach września 1939 roku. Artykuł Agaty Łysakowskiej Polska Kronika Filmowa jako źródło historyczne otwiera część monografii poświęconą tak specyficznemu źródłu jakim jest film. Autorka wskazuje nie tylko na propagandową funkcję kroniki, ale również informacyjną i dydaktyczną. Z materiałów Polskiej Kroniki Filmowej korzystała także Agnieszka Laddach przy opracowaniu artykułu Obraz elementów swojskich i obcych w przekazie Polskiej Kroniki Filmowej o kompleksie Elektrowni Żarnowiec. Autorka na podstawie ośmiu produkcji z lat 1975-1990 prezentuje obraz powstającej w Żarnowcu elektrowni. Zwraca zwłaszcza uwagę na występujące w materiałach elementy swojskości i obcości. Natomiast Joanna Antoniak omówiła historię mniejszości etnicznych w Wiel-kiej Brytanii na podstawie wybranych filmów. Autorka skupia się na sytuacji mniej-szości pochodzących z Afryki i Azji. Kolejne artykuły przedstawiają kwestię szeroko rozumianej popularyzacji nauk historycznych. Anna Ambon prezentuje rolę muzyki w nauczaniu historii. Swoje rozważania opiera na twórczości szwedzkiego zespołu Sabaton, który w swoich piosenkach porusza wątki historyczne. Autorką artykułu Blogi o tematyce historycznej jako źródło wiedzy o przeszłości jest Justyna Grzyb. Skupia się ona na przedstawieniu i porównaniu kilku blogów opisujących wydarzenia historyczne. Natomiast Anita Zakrzewska w artykule Kanał “Historia Bez Cenzury”, a wykorzystanie go na lekcjach historii dokonuje analizy materiałów jednego z najpopularniejszych youtuberów. Autor-ka nie tylko analizuje opublikowane materiały, ale na podstawie przeprowadzonych wywiadów wskazuje na walory kanału Historia Bez Cenzury. Rolę promowania działal-ności archiwów państwowych porusza Monika Cołbecka w artykule Nowy wymiar pracy publicznej archiwów czyli o działaniach edukacyjnych archiwów w mediach słów kilka. Autorka wskazuje na największe inicjatywy edukacyjne instytucji, których celem jest przede wszystkim udostępnianie materiałów użytkownikom. Zamykające tom artykuły dotyczą wykorzystania mediów społecznościowych do badań nad przeszłością. Autorką tekstu Egodokumentalność we współczesnych mediach. Dzisiejsze pamiętnikarstwo – czy portale społecznościowe mogę być ego-dokumentami? jest Kamila Siuda. W artykule porównuje wpisy na portalach społeczno-ściowych do pamiętników oraz ukazuje ich funkcję. Tymczasem Katarzyna Bojkowska zapoznaje czytelników z narzędziem jakim jest Google Arts & Culture. Autorka nie tylko podaje zalety i wady projektu, ale porównuje go do innych platform promujących dziedzictwo kulturowe w sieci. Natomiast Tomasz Sińczak prezentuje obecności tematyki bliskowschodniej na portalu społecznościowym Twitter. Zaprezentowane artykuły podejmują nową i nieznaną polskiemu czytelnikowi tematykę. Niewątpliwie tak szeroka tematyka jaką jest zależność między historią a mediami nie została wyczerpana, a prace nad omawianą problematyką będą w przyszłości kontynuowane.