The article has informational purposes and is focused on explaining the procedure of electing the President of the Italian Republic. It also describes the silhouettes of two Italian presidents. The first is Giorgio Napolitano, whose presidency aroused much controversy and is accused of abuse of asserting his prerogatives. The second is Sergio Mattarella – the current president, elected in 2015 after the resignation of Napolitano. His presidency is an example of performance of the functions in apolitical and balanced way. These two very different presidencies are shown on the background of accompanying events in Italian politics, such as changes in the position of prime minister, party crises and major reforms. Article contains also an information about the government of Matteo Renzi – the youngest Italian Prime Minister, who while assuming the office, announced far-reaching changes including tax reform, labor law reform and changes to the constitution.
L’articolo ha la funzione divulgativa e ha per oggetto la modalità dell’elezione del Presidente della Repubblica Italiana. Descrive anche i profili personali di due presidenti italiani. Il primo è Giorgio Napolitano, la cui presidenza ha suscitato molte polemiche in quanto gli è stato da alcuni addebitato di abusare delle sue prerogative. Il secondo è Sergio Mattarella – l’attuale Presidente, eletto nel 2015 dopo le dimissioni di Napolitano. La sua presidenza appare un esempio dell’esercizio delle funzioni presidenziali in modo apolitico ed equilibrato. Queste due presidenze molto diverse sono mostrate sullo sfondo degli avvenimenti che hanno caratterizzato la vita politica italiana in quel periodo, sopratutto i cambiamenti personali a Palazzo Chigi, le riforme importanti e le crisi degli partiti. L’articolo contiene anche una breve analisi del governo di Matteo Renzi – il dei giovane Primo Ministro italiano, che appena assunto l’incario, ha annunciato cambiamenti di vasta portata tra i quali la riforma fiscale, la riforma del diritto del lavoro e la revisione costituzionale.
Prezydenci Republiki Włoskiej wypracowali przez lata konkretny model sprawowania urzędu głowy państwa, który opiera się na neutralności, rozwadze, a także jak najmniejszej ingerencji w pracę parlamentu i Rady Ministrów. Prezydentura Giorgio Napolitana pokazała jednak, że można wykorzystać kompetencje głowy państwa w sposób znacznie wzmacniający jej autorytet w systemie organów państwowych. Chociaż w okresie poważnego kryzysu ekonomicznego Włochy potrzebowały doświadczonego mediatora w Pałacu Kwirynalskim, działania Napolitana były często krytykowane ze względu na jego bezkompromisowość. Pomimo to Napolitano jako pierwszy prezydent w historii Włoch został wybrany na urząd głowy państwa ponownie, głównie z uwagi na kryzys wewnątrz parlamentu, który uniemożliwiał kompromis w kwestii wyboru innej osoby na to stanowisko. Jego następca – prof. Sergio Mattarella, jest jednak dowodem na chęć powrotu do tradycyjnego sposobu pełnienia obowiązków głowy państwa, wolnego od kontrowersyjnych działań i stanowczych decyzji.
Ta pozycja jest udostępniona na licencji Attribution-NoDerivs 3.0 Poland