Prorocka interpretacja exodusu. II. Ezechiel, Deutero-Izajasz

Abstract

There is a different view of the exodus in the prophetic books. The aim of the article is to verify the use of the exodus topos by the prophets, especially the significance of this event for their teaching. In the first part of the article the author examined the exodus motif in Amos and Hosea. The second part concerns with the exodus in Ezekiel and Deutero-Isaiah. For both prophets exodus is a structural element claryfying the history of Israel. Ezekiel believes that the people have not yet reached the Promised Land on account of their unfaithfulness, therefore the exiles are still in the way to the land of the covenant. Deutero-Isaiah announces the new exodus, but his understanding of this future event reaches beyond its material dimension. The predicted return from Babylonia to Jerusalem is identical with the inner conversion of the people to God.

Są różne spojrzenia na wydarzenie wyjścia w księgach prorockich. Celem artykułu jest weryfikacja użycia toposu wyjścia przez proroków, przede wszystkim znaczenia tego wydarzenia dla ich nauczania. W pierwszej części artykułu autor przeanalizował motyw wyjścia w księdze proroka Amosa i Ozeasza. Druga cześć koncentruje się na księdze proroka Ezechiela i Deutero-Izajaszu. Dla obydwu proroków wyjście jest strukturalnym elementem wyjaśniającym historię Izraela. Ezechiel wierzy, że lud nie osiągnął jeszcze ziemi obiecanej z powodu swojej niewierności, dlatego wygnańcy są jeszcze w drodze do ziemi przymierza. Deutero-Izajasz zapowiada nowe wyjście, ale jego rozumienie tego przyszłego wydarzenia przekracza jego wymiar materialny. Zapowiedziany powrót z Babilonii do Jerozolimy utożsamia się w wewnętrznym nawróceniem ludu do Boga.