Dialog w edukacji religijnej

Abstract

It isn’t difficult to notice that contemporary society differs more and more not only in opinions on sociopolitical and cultural issues, but also in religious and denominational aspects. In this pluralistic world dialogue becomes more and more important as a way of communication between people and of making contact and co-operation for the good of the individual human person and society. The dialogue becomes therefore a basic way of building social community. In the second half of the 20th. century began the dialogue between different religions. For over hundred years has continued the ecumenical dialogue between particular Christian denominations. A very important role in the preparation for the dialogue, especially ecumenical and inter-religious dialogue, is religious education: the teaching of different religions and upbringing to dialogical attitude in situations of meeting with people developed in other cultures, worldviews or religions. Efficacy of religious education depends on education in families, schools and other educational communities. It depends on the positive influence of these communities in forming the dialogical attitude. A very important role in this process is religious education in schools as well as in youth religious groups and movements. Taking care of cultural and religious identity of young people shouldn’t be any handicap in forming dialogical attitude and preparing for co-operation between different people.

Przełom XX i XXI wieku przyniósł wiele przemian, a zwłaszcza postępującą pluralizację życia, szczególnie pod względem społecznym, światopoglądowym i obyczajowym. Jesteśmy świadomi tego, że dokonujące się przemiany polityczne, społeczne i religijne w naszym kręgu kulturowym stawiają przed edukacją religijną szczególne zadania i wyzwania. Dokonujące się przemiany dotykają wszystkich ludzi, ale najbardziej jest na nie wrażliwe młode pokolenie. Okres dorastania zdaje się sprzyjać zjawisku ulegania wszystkim nowym trendom, i to nie tylko w zakresie mody, ale i życia moralno- religijnego. Dlatego też współczesne młode pokolenie jest postawione w obliczu szans rozwojowych dotąd niemal niespotykanych, ale też i w obliczu niebezpieczeństw i zagrożeń, od których wolne były poprzednie pokolenia. Stawia to szczególne wymogi przed tymi, którzy stają obok młodych po to, aby wspomagać ich w procesie dorastania, zwłaszcza kształtowania postawy religijno-moralnej. W procesie edukacji szczególnie ważne wydaje się kształtowanie postawy dialogu. Szczególną rolę może tu spełnić edukacja religijna młodych. Nauczanie religii i katecheza są bardzo istotnym i bardzo ważnym miejscem wychowania postawy i umiejętności dialogu z Bogiem i ludźmi. Najpierw są one właściwym środowiskiem kształtowania świadomości własnej tożsamości. Następnie, dostarczają wielu istotnych wiadomości z zakresu wiedzy o zróżnicowaniu kulturowym i religijnym, o potrzebie dialogu międzyreligijnego czy międzywyznaniowego. Coraz częstsze kontakty z wyznawcami innych religii czy wyznań religijnych stają się okazją do zdobywania umiejętności dialogu i współdziałania. Bardzo wiele zależy od przebiegu procesu nauczania i stosowanych metod w edukacji religijnej. Bardzo pomocna będzie aktywizacja uczniów w procesie nauczania, kształcenie umiejętności współpracy z innymi, nauka szacunku dla zdania innych, umiejętności szukania kompromisu i porozumienia. Z tym łączy się powierzanie młodym konkretnych zadań, związanych z ich obecnością w społeczności, także we wspólnocie Kościoła lokalnego.