Lasy jako miejsca realizacji indywidualnych potrzeb aktywności i wypoczynku ludności

Abstract

Obserwacja podmiejskich stref rekreacyjnych wskazuje na ich stały rozwój. Dzieje się tak pod wpływem coraz silniej uświadamianej roli i potrzeby rekreacji w życiu człowieka, co zbiega się ze wzrostem możliwości wypoczynku poza miastem (upowszechnienie transportu indywidualnego, inwestycje w infrastrukturę służącą rekreacji itp.). Jak wynika z badań jednym z chętniej odwiedzanych miejsc są podmiejskie kompleksy leśne. Zasadniczym celem analizy jest diagnoza zachowań rekreacyjnych ludności w specyficznej przestrzeni strefy podmiejskiej Torunia, jaką jest Szkoła Leśna na Barbarce. W drodze badań ankietowych uzyskano wiedzę na temat specyfiki społeczno-demograficznej respondentów, miejsca lasów w ogólnej strukturze preferowanych obszarów rekreacyjnych, wskazano także z jakim natężeniem badani odwiedzają lasy. Analiza posłużyła ustaleniu deklarowanego celu pobytu – dało to podstawę przyporządkowania sposobu wypoczynku do kategorii rekreacji czynnej lub biernej oraz wskazania stopnia wykorzystania infrastruktury rekreacyjnej.