Abstrakt:
Przedmiotem rozważań jest społeczny fenomen kibicowania. Tekst podejmuje
jego analizę przy użyciu paradygmatu pozainstytucjonalnej czy też
niewidzialnej religii Thomasa Luckmanna. Autorzy odnajdują w idei klubu
sportowego, jego barwach, godle oraz tradycji ponowoczesną formę świętości,
wokół której gromadzą się liczni wyznawcy – kibice. Celem artykułu jest
(a) przedstawienie kibiców jako grupy niewidzialnej religii, która jednocześnie
dowodzi przemianom w formach religijności i realokacji sacrum poza tradycyjne
struktury kościelne oraz (b) dokonanie typologii kibiców na podstawie
stopnia i formy ich zaangażowania we wspólnotę niewidzialnej religii. Przyjęcie
perspektywy religijnej pomaga w zrozumieniu społecznego zjawiska kibicowania,
a także analizie kierunku zmian, jakim ulega w wyniku postępującej
komercjalizacji sportu.
