„Przegląd Pedagogiczny” okresu II Rzeczypospolitej wobec projektów reform kształcenia nauczycieli

Abstract

The aim of this article is to present the projects reform of teacher training, which emerged during the Second Republic of Poland in the journal “Przegląd Pedagogiczny”. Put up a proposal were an important voice in planning changes in the education system teachers because it was based on an analysis of the educational status of the time in Poland. They discussed not only on reforming the institutions created even during the annexations, but also the establishment of new forms of teachers education, curriculum, duration of studies and the conditions of adoption candidates. In this aspect, educators spoke, who working in the institutions responsible for the preparation of this profession and teachers associated with higher education. Proposed reform projects related to teachers without qualifications for teaching in general education and secondary education, next by training teachers, to the development of knowledge among directors of secondary schools. They spoke also about the organization of institutional and ad hoc forms of education of this professional group.

Podsumowując, „Przegląd Pedagogiczny” okresu II Rzeczypospolitej stał się miejscem wymiany wartościowych poglądów, zawierających teoretyczne i praktyczne implikacje dotyczące kształcenia nauczycieli. W tym aspekcie wypowiadali się pedagodzy pracujący w instytucjach odpowiedzialnych za przygotowanie tej grupy zawodowej, wśród których można wymienić m.in. Henryka Rowida czy Pawła Sosnowskiego, a także nauczyciele związani ze szkolnictwem wyższym m.in. Ludwik Jaxa-Bykowski, Antoni Karbowiak, Zenon Klemensiewicz, Lucjan Zarzecki. Oprócz ustosunkowania się do reform ministerialnych w „Przeglądzie” zamieszano informacje dotyczące rezultatów konferencji czy zjazdów nauczycielskich, a także autorskie poglądy na temat ówczesnego stanu kształcenia nauczycieli. Zgłaszano również propozycje zmian w tym zakresie. Dotyczyły one zarówno nauczycieli nieposiadających kwalifikacji do nauczania w szkolnictwie powszechnym oraz średnim, poprzez dokształcanie pedagogów, aż po uzupełnianie wiedzy wśród dyrektorów szkół średnich. Zabierano głos w zakresie organizowania instytucjonalnych i doraźnych form kształcenia tej grupy zawodowej. Proponowane projekty reform były ważnym głosem podczas planowania zmian w zakresie systemu kształcenia pedagogów, ponieważ opierały się na analizach ówczesnego stanu oświatowy w Polsce. Dyskutowano nie tylko nad powołaniem odpowiednich instytucji, ale także nad programami nauczania, czasem trwania nauki oraz warunkami przyjęcia kandydatów. Nie ma wątpliwości, że w okresie II Rzeczypospolitej „Przegląd Pedagogiczny” stanowił cenny głos w zakresie upowszechniania informacji oświatowych.