IN VITRO DRUG RESISTANCE IN CHILDHOOD MATURE B-CELL ACUTE LYMPHOBLASTIC LEUKEMIA

Abstract

Background. Mature B-cell acute lymphoblastic leukemia (B-ALL) is a rare type of leukemia in children and counts for 1-2% of all leukemia cases. Pediatric B-ALL is treated according to protocols for non-Hodgkin lymphomas. Objective. The aim of the study was to analyze the in vitro drug resistance in children with B-ALL compared to ALL with other phenotypes. Material and methods. A total number of 15 children with B-ALL (6 girls and 9 boys, median age 8 years, range 1.9-15 years) were included into the analysis. The in vitro drug resistance tests on leukemic cells were performed by means of the MTT assay. The results of B-ALL patients were compared to those obtained in patients with pre- B/common ALL (479 cases), pro-B-ALL (31cases) and T-ALL (87 cases). Results: B-ALL cells were more resistant than pre-B/common-ALL cells to dexamethasone and idarubicin. In comparison to pro-B-ALL phenotype, B-ALL blasts were more resistant to idarubicin and more sensitive to treosulfan. No significant differences were found in the in vitro drug resistance between B-ALL and T-ALL. Blasts of T-ALL were more resistant than pre-B/common-ALL cells to most of tested drugs. Conclusion: From the clinical point of view, B-ALL cells have similar in vitro drug sensitivity when compared to T-ALL, and higher drug resistance to dexamethasone than pre-B/common-ALL.

Pomimo znacznej liczby publikacji poświęconych oporności in vitro na cytostatyki u dzieci z ostrymi białaczkami, brakuje jakichkolwiek danych o komórkach ostrej białaczki limfoblastycznej z dojrzałych limfocytów B. Jest to najrzadsza postać ostrej białaczki limfoblastycznej u dzieci i obejmuje ok. 1-2% wszystkich rozpoznań. Białaczkę tę jest leczy się według odrębnych protokołów, wspólnych dla B-ALL i B-NHL. C e l e m p r a c y była analiza oporności in vitro na cytostatyki w B-ALL w porównaniu z komórkami ALL o innych fenotypach: pro-B ALL, pre-B/common ALL i TALL. Do badania włączono 15 pacjentów (6 dziewczynek i 9 chłopców, mediana wieku 8 lat, zakres od 1,9 do 15 lat) z ALL z dojrzałych limfocytów B. Wyniki oporności in vitro porównywano z komórkami chorych z pre-B/common ALL (479 chorych), pro-B ALL (31 chorych) i T-ALL (87 pacjentów). Badania prowadzono w warunkach in vitro z wykorzystaniem komórek białaczkowych pobranych i wyizolowanych od pacjenta ze szpiku kostnego i/lub krwi obwodowej w momencie rozpoznania białaczki. Badania wrażliwości i oporności na leki przeprowadzono za pomocą testu MTT. Blasty B-ALL były bardziej oporne niż blasty pre-B/common ALL na deksametazon i idarubicynę. Komórki B-ALL w porównaniu z blastami pro-B ALL bardziej oporne na idarubicynę i bardziej wrażliwe na treosulfan. Pomiędzy komórkami B-ALL i T-ALL nie stwierdzono różnic w zakresie oporności na badane leki. Dzięki przeprowadzonym badaniom poszerza się wiedza o dziecięcej B-ALL. Być może w protokołach terapeutycznych znajdą zastosowanie leki, dla których wykazano największą wrażliwość in vitro komórek B-ALL, na przykład treosulfan.