Model Study of Epithelial Motility

Abstract

One of the oldest achievements of human thought is the use of plants and plant extracts in therapeutics. Drugs of plant origin are characterized by multi-effects. In recent years, much interest in medicinal plants containing a mixture of biologically active substances with antimicrobial properties has increased. In medicine, extracts from plants and their secondary metabolites and plant extracts have been used for many years, but now by the development of organic chemistry, pharmacology and medicine, we can determine which biologically active substances produced by these plants are useful. Antimicrobial activity described selected groups of plant secondary metabolites, which potentially would allow their use as antimicrobial substances in medicine. These substances can be complementary to the basic medical treatment because their main advantage is the lower incidence of side effects. This paper presents an overview of research on the antimicrobial properties of alkaloids, coumarins, flavonoids, essential oils, phytosterols, and phenolic acids. Natural substances that inhibit the growth of microorganisms are becoming an alternative to synthetic compounds, as confirmed by this literature review.

Celem badania jest odnalezienie substancji mogących wpływać na aktywność ruchową nabłonka w modelu eksperymentalnym poruszającego się ślimaka Achatina achatina. Ze względu na fizjologiczne, biochemiczne i fizyczne podobieństwa pomiędzy nabłonkami różnych gatunków, wyniki mogą mieć znaczenie dla mechanizmów fizjologicznego oddziaływania tych substancji. Materiał i metoda. Sfilmowano proces ruchu ślimaków Achatina achatina zarówno spontaniczny jak i po wstrzyknięciu w stopę wybranych wcześniej neuroprzekaźników (serotoniny, kompleksu serotoninowokreatyninowego adrenaliny, noradrenaliny i dopaminy) oraz ambroksolu. Parametry mierzono wykorzystując filmy nagrane od spodu przez szklaną płytę po której poruszały się zwierzęta. Fale aktywności ruchowej nabłonka występowały na powierzchni stopy podczas ruchu. Wyniki i dyskusja. Każda z badanych substancji miała wpływ na ruch ślimaków. Wstrzyknięcie serotoniny, kompleksu serotoninowo-kreatyninowego, noradrenaliny i ambroksolu spowodowało wzmożenie aktywności ruchowej ślimaków, z kolei adrenalina i dopamina nie powodowały takich zmian, lub też działały hamująco. Ważne parametry, których zmiany zaobserwowano, to długość fali skurczu i odległości między nimi, częstotliwość fali skurczu, prędkość ślimaka, przesunięcie ciała na jedną falę skurczu i wydajność skurczu. Wnioski. Wyniki wskazują na możliwość zastosowania ślimaka A. achatina jako biologicznego modelu, ponieważ w czasie ruchu ślimaka można zaobserwować aktywność motoryczną nabłonka sterowaną przez układ nerwowy i wywoływaną skurczami tkanki mięśniowej, podobnie jak w ludzkich tkankach. Wstrzyknięcie serotoniny, kompleksu serotoninowo-kreatyninowego adrenaliny, noradrenaliny i dopaminy w organizmie modelowym A. achatina zmienia fale skurczu nabłonka na stopie. Postuluje się, że podobny proces zachodzi w innych nabłonkach, w tym ludzkich.