Modelowe ujęcie sprawców zabójstw i możliwości ich resocjalizacji

Abstract

W niniejszym artykule przedstawione zostały modelowe ujęcia sprawców zabójstw dokonane w oparciu badania przeprowadzone wśród 80 sprawców zabójstw sklasyfikowanych w trzech zasadniczych kategoriach: zabójców seksualnych, działających z chęci zysku oraz zabójców emocjonalnych. Wyodrębnione modele zabójców zostały określone w oparciu o specyficzne cechy różnicujące każdą z podstawowych kategorii według poziomu demoralizacji sprawcy, specyfiki działania i wiodącego motywu. W stosunku do każdego z modelowych ujęć sprawców zabójstw przedstawiono zakres oddziaływań resocjalizacyjnych nawiązujący do autorskiego projektu oddziaływań resocjalizacyjnych. Projekt ten obejmuje 4 zasadnicze bloki czynników, które stwarzać mogą zagrożenie popełnienia zabójstwa oraz przypisane im formy oddziaływań, które służyć będą skorygowaniu negatywnych skutków wywołanych przez wskazane czynniki. Czynnikom tym przypisano pogrupowane w 4 kategorie zakresy oddziaływań obejmujące oddziaływania terapeutyczne, psychokorekcyjne, terapię grupową, zajęcia warsztatowe ukierunkowane przede wszystkim na redukowanie niekorzystnych skutków wynikających z zaburzonych cech osobowościowych. Ponadto oddziaływania w ramach terapii rodzinnej i terapii zajęciowej a także uczestnictwo w formach aktywności organizowanych w oparciu o podstawowe oddziaływania penitencjarne

This article explores characteristic and crime scene behavior of 80 male homicide. The main models of male homicide was taken of consideration that: sexual murders, murders for profits and emotional murders. For each model was presented project of correctional treatment. The homicidal sex offenders compared to other category of murderers, self-reported that they had more frequently been removed from their homes during childhood and had more violence and forensic psychiatric in their histories. It appears that sexual murderers are more often victims of sexual abuse during childhood and present more often deviant sexual fantasies. The results shows that sexual murderers reported significantly higher levels of grievance towards females in childhood, significantly higher levels of peer group loneliness in adolescence. For all category of murderers were written treatment programs. The programs wary in intensity and is addressed to groups of high-levels of impulsive and antisocial behaviors.