Barbary Skargi lekcja etyki

dc.contributor.author	Zdrenka, Marcin T.
dc.date.accessioned	2013-12-04T08:24:33Z
dc.date.available	2013-12-04T08:24:33Z
dc.date.issued	2010
dc.identifier.citation	Ruch Filozoficzny T. LXVII nr 1, 2010, s. 101-114
dc.identifier.issn	0035-9599
dc.identifier.uri	http://repozytorium.umk.pl/handle/item/1153
dc.description.abstract	Barbara Skarga mówiła o sobie, że jest „urodzonym belfrem”, choć konsekwentnie odmawiano jej pracy na uczelniach, w owych trudnych i na szczęście minionych czasach. Zapytajmy jednak, przekraczając granice tej samooceny Profesor Skargi: co z belfra czyni prawdziwego Mistrza? Spośród wielu elementów jeden wysuwa się tu na plan pierwszy. Co może dziwne – wcale nie leży po stronie nauczyciela. Dla przemiany w mistrza ważna jest inna metamorfoza: to uczeń, pod prąd swej młodzieńczej niesforności, roztrzepania, nieuważności czy po prostu niedojrzałości, w prześwicie prawdziwego zrozumienia dostrzec musi w belfrze kogoś więcej, niż nauczyciela czy wykładowcę. To moment, kiedy uczeń nabiera specyficznie tu rozumianej „wy-rozumiałości”. Dajmy sobie szansę zrozumienia lekcji Barbary Skargi.
dc.language.iso	pol
dc.publisher	Polskie Towarzystwo Filozoficzne i Instytut Filozofii Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
dc.rights	info:eu-repo/semantics/openAccess
dc.subject	Barbara Skarga
dc.subject	etyka
dc.subject	język
dc.subject	hermeneutyka
dc.title	Barbary Skargi lekcja etyki
dc.type	info:eu-repo/semantics/article