Obszary podmiejskie dużych miast w Polsce w świetle migracji stałych

Abstract

Celem niniejszego artykułu jest analiza i ocena migracji stałych na obszarach podmiejskich dużych miast w Polsce w okresie od 1995 do 2009 r. Analizą objęto wszystkie gminy wiejskie i gminy miejsko-wiejskie (z wyłączeniem z nich miast) w Polsce, łącznie 2172 gminy. By ustrzec się przypadkowości danych i wnioskowania opartego na wybranym jednym roku, autorki przeprowadziły badania, uwzględniając średnie z okresów pięcioletnich (1995–1999 i 2005–2009). Średnie te odzwierciedlają trendy i kierunki przemian gmin w zakresie migracji stałych oraz pozwalają ukazać nam ich zróżnicowanie przestrzenne. Autorki w artykule podejmują próbę odpowiedzi między innymi na następujące pytania: Jaki jest udział napływu ludności w tym przyroście ludności na obszarach wiejskich? Jaka jest skala procesów migracyjnych (napływu/odpływu) i jakie wykazują one zróżnicowanie regionalne? Jak w kontekście migracji stałych wyglądają obszary podmiejskie dużych miast? Jaka jest dynamika przemian w poziomie migracji stałych? Czy wzrost liczby ludności na obszarach podmiejskich w Polsce wykazuje się coraz większą intensywnością, czy – obejmując coraz więcej gmin podmiejskich i tym samym powiększając obszar oddziaływania dużych miast w tym zakresie – raczej już wyhamowuje? Czy odpływ ludności z dużych miast na obszary wiejskie w Polsce można traktować jako kolejną fazę urbanizacji, tj. kontrurbanizację?