Sposoby przekładu chrześcijańskiej i muzułmańskiej terminologii religijnej w polskich translacjach biblijnych i koranicznych

Abstract

Celem artykułu jest ukazanie różnych możliwości przekładu chrześcijańskiej i muzułmańskiej terminologii religijnej na podstawie wybranych leksemów pola semantycznego nazw świętych księg. Są to nazwy związane z nauczaniem Słowa Bożego, jak np. Ewangelia, Nowina (=Ewangelia), Objawienie, Słowo (inne nazwy w tym polu semantycznym to: Historia, Przestroga, Przesłanie). Materiał źródłowy stanowią teksty zróżnicowane pod względem formalnym i czasowym, bowiem źródłem ekscerpcji słownictwa są zarówno polskie przekłady Koranu, jak i zabytki Tatarów litewsko-polskich, pisane grafią arabską, wymagające transkrypcji i transliteracji, wraz z polskimi tłumaczeniami biblijnymi z XVI i XVII w.