Proces transmisji tekstu Solaris od polskiego oryginału do obu wersji greckich
obejmuje łącznie cztery języki (w tym dwa pośredniczące – francuski i angielski). W ramach
przekładów w tych językach dochodzi do pewnych opuszczeń, które wpływają na przekaz
treści w tekstach docelowych. W artykule prezentuje się i analizuje przykłady opuszczeń,
do których dochodzi w transmisji tekstu (polski oryginał – przekład francuski – przekład angielski – obie wersje nowogreckie), oraz dokonuje ich klasyfikacji ze względu na jego potencjalny
cel. Całość zostaje omówiona w szerszym kontekście miejsca, które zajmuje w przekładzie
literackim strategia opuszczenia, stanowiska Stanisława Lema dotyczącego przekładów jego
dzieł i tłumaczeniu w ogóle oraz recepcji science-fiction i jego miejsca na greckim rynku
wydawniczym.
The transmission process of Stanisław Lem’s Solaris from Polish original work to
both Modern Greek translations involves four languages (including two intermediate ones –
French and English). Several omissions affecting the final content quite clearly in target texts
are noticed during this process (Polish source text – French translation – English translation
– two target Greek texts). In this paper examples of such omissions are presented, analysed
and classified regarding its potential purpose. The broader context of meaning and practical
usage of omission in literary translation, Lem’s attitude regarding translations of his work
and translation itself and the reception of the science-fiction in the Greek publishing market
are highlighted.
