Koronacja figury Matki Bożej w Rywałdzie Królewskim

Abstract

Najważniejszym wydarzeniem powojennej historii rywałdzkiego sanktuarium była koronacja Madonny Rywałdzkiej i Dzieciątka Jezus. Przygotowywano się do tego wydarzenia przez kilkanaście miesięcy. W latach 1971-1972 historycy sztuki Laurencja i Marek Kaszyccy z Lublina przeprowadzili regotyzację cudownej figury. Także świątynię poddano gruntownej renowacji. Dokumentację historyczną, potwierdzającą kilkuwiekowy kult w Rywałdzie przygotował kapucyn o. Florian Duchniewski. Pismo do Stolicy Apostolskiej o zgodę na koronację wystosował ówczesny prowincjał Prowincji Warszawskiej o. Gabriel Bartoszewski. Zebrana dokumentacja została poparta prośbą ordynariusza diecezji chełmińskiej bp Kazimierza Józefa Kowalskiego (1896-1972). Zgoda na koronację, czyli tzw. bulla koronacyjna, została wystawiona w Watykanie dnia 30 maja 1971 roku. Datę koronacji ustalono na dzień 3 września 1972 roku, czyli blisko święta patronalnego – Narodzenia Najświętszej Maryi Panny. Przygotowując się na to wydarzenie kapucyni przeprowadzili w okolicznych, kilkudziesięciu parafiach, odpowiednie rekolekcje. Prowadzili je zakonnicy z całej Polski. W archiwum parafialnym w Rywałdzie Królewskim znajdujemy osobną teczkę, w której zgromadzono materiały archiwalne dotyczące wydarzenia koronacji. Naszą uwagę przykuwa szczególnie sporządzony maszynopis opisu koronacji. Nie jest on podpisany, jednak z publikacji o. Floriana Duchniewskiego dowiadujemy się, że jego autorką jest zapewne s. Krystyna Krycińska (1932-2008) z bezhabitowego Zgromadzenia Sług Jezusa, założonego przez bł. Honorata Koźmińskiego . Poniżej prezentujemy ten tekst, który z perspektywy kilkudziesięciu lat staje się dla nas ważnym źródłem, dzięki któremu możemy odtworzyć przebieg tego niecodziennego wydarzenia, nie tylko dla kapucynów, ale i dla diecezji chełmińskiej w okresie powojennym. W pierwszej zdaniach autorka tekstu przybliża nam historię cudownej figury, w kolejnych przechodzi już do szczegółowego opisu koronacji.