| dc.description.abstract |
Pojęcie korzystania z lasów z pewnością zawiera się w pojęciu korzystania ze środowiska. Nie jest to jednak pojęcie normatywne, gdyż ustawodawca posługuje się pojęciem udostępniania lasów. Sposoby korzystania z lasów wiążą się przede wszystkim z funkcjami, jakie las pełni. Jak trafnie zauważa się w doktrynie, trwale zrównoważona gospodarka leśna jest silnie związana z zasadą zrównoważonego rozwoju. Wyraźnie widać, że ma ona na celu ukształtowanie struktury lasów i ich wykorzystanie w określonym tempie i w określony sposób. Ustawodawca stara się zrównoważyć dwie wartości: ochronę lasów oraz możliwość ich wykorzystania tak, by istniały one dla przyszłych pokoleń.
Ustawodawca określił, na czym polegać ma trwale zrównoważona gospodarka leśna, wymieniając w szczególności: zachowanie lasów i korzystnego ich wpływu na klimat, powietrze, wodę, glebę, warunki życia i zdrowia człowieka oraz na równowagę przyrodniczą; ochronę lasów, zwłaszcza lasów i ekosystemów leśnych stanowiących naturalne fragmenty rodzimej przyrody lub lasów szczególnie cennych ze względu na: zachowanie różnorodności przyrodniczej, zachowanie leśnych zasobów genetycznych, walory krajobrazowe, potrzeby nauki; ochronę gleb i terenów szczególnie narażonych na zanieczyszczenie lub uszkodzenie oraz o specjalnym znaczeniu społecznym; ochronę wód powierzchniowych i głębinowych, retencji zlewni, w szczególności na obszarach wododziałów i na obszarach zasilania zbiorników wód podziemnych oraz produkcję, na zasadzie racjonalnej gospodarki, drewna oraz surowców i produktów ubocznego użytkowania lasu. Mimo iż ustawodawca posługuje się zwrotem „w szczególności”, wyraźnie widać, że wśród celów trwale zrównoważonej gospodarki leśnej dominują cele ochronne, a nie ekonomiczne.
Celem opracowania jest wskazanie relacji między prawem do korzystania z lasów
a wymogami trwale zrównoważonej gospodarki leśnej. |
