Św. Paweł, NMP i św. Józef – święci patronowie w dziejach kolegiaty kaliskiej

Abstract

Na dzieje kolegiaty kaliskiej można patrzeć także przez pryzmat jej świętych patronów. Oni niejako wyznaczyli własną periodyzacje dziejów tegoż obiektu sakralnego. Ściśle mówiąc mamy do czynienia z dwoma głównymi patronami, którym zostały oddane pod opiekę dwie świątynie, tzn. ze św. Pawłem i NMP. Święty Józef został patronem ze względu na fakt szczególnego kultu, jaki zaczął odbierać w kolegiacie. To dzięki jego obecności w tym miejscu, możemy mówić o kolegiacie jako sanktuarium.

I Św. Paweł.

Pierwszy kościół kolegiacki był in honorem sancti Pauli . Takie brzmienie wezwania znamy przynajmniej ze źródeł średniowiecznych. Przypomnijmy, że są to przede wszystkim dwie informacje zawarte w Kronice Wielkopolskiej. Pierwsza mówi, że Mieszko Stary ufundował kościół św. Pawła, druga natomiast, że został w nim pochowany.

II NMP

W wyniku nowej organizacji osadniczej to NMP stała się patronką nowego kościoła kolegiackiego. Przeniesienie kolegiaty miało miejsce prawdopodobnie już do końca XIII wieku . Przypomnijmy, że Matka Boża „przywędrowała" tutaj ze Starego Miasta, w którym była patronką kościoła parafialnego, obejmującego opieką duszpasterską obszar poza obrębem castrum kaliskiego. Początki parafii, a tym samym i kościoła sięgają na pewno początków XII wieku . Nie można także wykluczyć, że już znacznie wcześniej NMP była patronką tutejszego ośrodka duszpasterskiego. Tak, więc genezy tego wezwania należałoby poszukiwać w początkach chrystianizacji omawianego terenu.

III Św. Józef

Kolejny etap w historii kolegiaty kaliskiej otwiera jej związek ze św. Józefem. Początki i historia jego obecności w Kaliszu są przedmiotem osobnych artykułów, dlatego nie będziemy się tym szczegółowo zajmować. Przypomnijmy tylko, że jego kult w tym miejscu sięga połowy XVII wieku . Spróbujmy go umiejscowić na tle rozwoju kultu Oblubieńca NMP w Kościele.