Od skargi do ufności. Narracyjna struktura Ps 6

Abstract

Of the five psalms that comprise the beginning of the First Book of the Psalter (Psalms 3–7) Psalm 6 exhibits exceptional character and structure. It consists only of complaint (2–8) and expression of confidence in God (9–11). On the psychological as well as the theological plane it is almost impossible by means of form-critical inquiry to explain and make sense of transition from crisis caused by suffering of the psalmist to confidence that the Lord has heard his supplication. The only way to illuminate what happened in between is to read the whole psalm through narrative lens.

Spośród pięciu lamentacji (Ps 3–7), otwierających pierwszą księgę Psałterza (Ps 3–41) Ps jest wyjątkowy. Brakuje w nim bowiem kilku, charakterystycznych dla tego gatunku literackiego elementów. Składa się on prawie wyłącznie ze skargi i obejmującej trzy końcowe wiersze (9–11) pewności wysłuchania przez Boga. A ponieważ ta ostatnia występuje zaraz po opisie sytuacji cierpienia, dlatego przejście od skargi do ufności stanowi problem zarówno na płaszczyźnie psychologicznej, jak i teologicznej. Analiza psalmu za pomocą krytyki form, odwołująca się do tła kultycznego, nie znajduje potwierdzenia w jego treści, zdominowanej przez zmieniającą swój kształt językowy skargę. Między sytuacją cierpienia a pewnością wysłuchania dokonuje się tak radykalna zmiana w czasie, że jedynie interpretacja uwzględniająca strukturę narracyjną psalmu, może ją w pełni wyjaśnić.