Koncepcja poziomicy - cudowne lekarstwo czy utopijna terapia?

Abstract

Celem artykułu jest weryfikacja ustaleń Richarda G. Wilkinsona i Kate E. Pickett (2009) wskazujących na silną korelację między nierównością w rozkładzie dochodów a jakością życia obywateli. Ich teza, nazywana tu „koncepcją poziomicy”, mówi, że wszelkie problemy społeczne są bezpośrednio związane ze skalą nierówności społecznych występującą w danym kraju. „Koncepcję poziomicy” weryfikujemy w odniesieniu do krajów Unii Europejskiej w zakresie stanu zdrowia, zaufania, aktywności społecznej i kulturalnej. Burząc uniwersalistyczny wymiar „koncepcji poziomicy” wykazujemy, że: 1) im bardziej kraj jest egalitarny, tym jego obywatele są bardziej zadowoleni z życia, 2) nie istnieje wyraźna korelacja między subiektywnie postrzeganym stanem własnego zdrowia obywateli a skalą nierówności dochodowych w ich kraju, 3) nie istnieje wyraźna korelacja między zaufaniem do innych ludzi a skalą rozpiętości dochodów w danym kraju, 4) istnieje wyraźna korelacja między wzrastającą nierównością a spadkiem uczestnictwa w pracach stowarzyszeń, 5) istnieje wyraźny związek między egalitaryzmem w rozkładzie dochodów a dużą aktywnością kulturalną.