Komunikacja w rodzinie: od interakcji do osobowej relacji (perspektywa personalistyczna)

Abstract

The aim of the paper is to present the key issues related to communication in the family from a personalistic perspective. A concept of the character proposed by William Stern served as a inspiration. This perspective varies from the previous ones related to the process of communication, analyzing its structure/course or its effect on human functioning. It does not focus on the process itself or the object of the communication process but on the subject of this process: on the characterological maturity of family members, a maturity that, according to Stern, is the basis of their mutual interrelationship, manifested in action. Character will, therefore, be also manifested in a specific form of communication between family members: immature – interactive – or mature – dialogical, personal relationship. Such a perspective may complement the current ones. It may also prove inspiring for specialists working with the family.

Celem artykułu jest zaprezentowanie podstawowych zagadnień związanych z komunikacją w rodzinie z perspektywy personalistycznej. Inspiracją stała się koncepcja charakteru Williama Sterna. Jest to perspektywa odmienna od dotychczasowych ujęć procesu komunikacji, analizujących jego strukturę/przebieg lub też jego wpływ na funkcjonowanie człowieka. Nie koncentruje się ona na samym procesie czy przedmiocie procesu komunikacji, lecz na podmiocie tego procesu – na charakterologicznej dojrzałości członków rodziny. Charakter człowieka (zgodnie ze stanowiskiem Sterna) jest podstawą ustosunkowania człowieka do świata, wyrażanego w działaniu. Przyjmujemy, że charakter będzie wyrażał się również w określonej formie komunikacji członków rodziny: niedojrzałej – interakcyjnej lub też w dojrzałej – dialogicznej, osobowej relacji. Taka perspektywa może dopełnić dotychczasowe ujęcia. Może okazać się również inspirująca dla specjalistów pracujących z rodziną.