Stanisław Jachowicz jako pierwszy polski bajkopisarz dla dzieci

Abstract

Stanisław Jachowicz (ur. 1796, zm. 1857) był jednym z pierwszych, obok Klementyny z Tańskich Hoffmanowej i Elżbiety z Krasińskich Jaraczewskiej, polskich pisarzy dla dzieci. Jednocześnie w kręgu badaczy literatury uznaje się go za pierwszego rodzimego bajkopisarza specjalizującego się w tworzeniu wierszowanych bajek i powiastek dla najmłodszych. Bajki Jachowicza miały różne źródła. Jednym z nich była bogata tradycja literacka tego gatunku wywodzącego się jeszcze ze starożytnych bajek zwierzęcych (m.in. tych znanych jako bajki Ezopa). W twórczości autora Chorego kotka można odnaleźć m.in. inspiracje bajkami Ignacego Krasickiego, a także Gottholda Ephraima Lessinga. Ze względu na formę jego utwory należałoby zaliczyć do bajek epigramatycznych i narracyjnych, a także powiastek. Niewątpliwie, źródłem tej twórczości Jachowicza były również wybrane sceny z "Ewangelii". Ponadto bajkopisarz wiele czerpał ze swoich doświadczeń pedagogicznych.