Glosa do wyroku SN z dnia 16 kwietnia 2003 roku, I CKN 202/01, opubl. Prawo Bankowe 2004, nr 4

Abstract

Autor z aprobatą odnosi się do poglądu sformułowanego przez Sąd Najwyższy w tezie i uzasadnieniu glosowanego wyroku. Rzeczywiście jest bowiem tak, że "potwierdzenie przyjęcia lokaty terminowej" może być - chociaż tylko w sensie ogólnym - traktowane jako bankowy papier wartościowy na okaziciela. Rzecz jednak w tym, że nie ma to żadnego praktycznego znaczenia dla klienteli instytucji bankowych. Z dokumentu wręczanego przez bank klientowi wynika roszczenie o spełnienie świadczenia, co w przypadku umów o lokatę terminową sprowadza się do obowiązku wydania przez bank nominału lokaty wraz z oprocentowaniem na żądanie okaziciela dokumentu wystawionego przez bank. Kwalifikacja dokumentu wystawionego przez bank ma znaczenie drugorzędne, ponieważ najistotniejsze jest związanie z wystawieniem dokumentu prawa podmiotowego wierzyciela (klienta banku). Taka konkluzja wyjściowa stała się koncepcyjną podstawą sformułowania i uargumentowania koncepcji środków symbolizujących prawa podmiotowe, rozwijanej przez Autora na łamach licznych publikacji. Koncepcja środków symbolizujących prawa podmiotowe z równym powodzeniem tłumaczy istotę znaków legitymacyjnych stwierdzających obowiązek świadczenia, dokumentowych papierów wartościowych, zdematerializowanych papierów wartościowych oraz - ostatnio zyskujących na praktycznej popularności - tzw. walut wirtualnych, w tym m.in. bitcoina.