Abstrakt:
Tekst przedstawia konstruktywizm społeczny – radykalny projekt desakralizacji rozróżnień kategorialnych, które uchodzą w kulturze zachodniej za uniwersalne. Podejmuje on kwestię społecznego konstruowania (a zatem i kwestię historyczności) tak fundamentalnych faktów doświadczenia społecznego jak świat, czyli instancja stawiająca opór oraz jednostka wraz ze sferą tzw. subiektywnych wrażeń zmysłowych. Przytaczane są tu bardzo bliskie konstruktywizmowi analizy Josefa Mitterera, Wilfrida Sellarsa, George’a Lakoffa i Marka Johnsona. Konstruktywizm, będąc wrażliwym wobec mechanizmów i stabilizacji, otwiera perspektywy dla analiz empirycznych. W przypadku analiz mających za swój przedmiot naukę zachodnią, konstruktywizm zbliża się do rozbudowanego już nurtu społecznych studiów nad nauką, którego przedstawicielami są m.in.: Bruno Latour, John Law, Steven Shapin, Harry Collins i Trevor Pinch.
