Abstrakt:
Muzeologia cyfrowa (cybermuzeologia) nie jest niczym nowym. Choć często przyporządkowywana do odkrywczych i innowacyjnych nurtów nauki, czasem też do mód i trendów, obecna jest od momentu wprowadzenia komputerów do pracy muzealnej, (...) Korzeni cybermuzeologii i muzealnictwa cyfrowego należy upatrywać także w nurcie sztuki nowych mediów elektronicznych i cyfrowych, których początki sięgają przełomu lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku. (...) Nie można też ograniczać muzeologii cyfrowej do zmiany wykorzystywanych narzędzi – z maszyny do pisania na komputer; jest to bowiem gałąź muzeologii ogólnej, u podstawy której leżą zmiany związane z ugruntowaniem się społeczeństwa Sieci (...). Muzeologia cyfrowa to zmiana – w sposobie myślenia o muzeum, w organizacji instytucji od strony naukowej, administracyjnej i strukturalnej, w komunikacji z widzem muzealnym, w organizacji wystaw, publikowaniu treści oraz upowszechnianiu wiedzy; jest to korelacja między instytucją a odbiorcami, oparta na modelu partycypacyjnym, którego podstawę działania stanowi Sieć 2.0 (i *3.0)
Opis:
Materiały II Sympozjum Naukowego „Muzeum wobec humanistyki cyfrowej” zrealizowanego w ramach projektu „Muzeum w polskiej kulturze pamięci (do 1918 roku): wczesne instytucje muzealne wobec muzeologii cyfrowej” Toruń, 1–2 marca 2019 roku
