Praktykowanie pamięci. Olsztynianie – rekonesans antropologiczny

Abstract

The Book “Practicing memory” is more of a research report than a closed scientific work that marks the end of the research. The reflections presented in the work are not so much a definitive description of the ways of practicing memory in Olsztyn, but rather a thought construction built on research material, and at the same time a proposal to study and interpret such phenomena and processes. This position results from the belief shared by us that both the city and memory are dynamic cultural realities, constantly emerging in the process of reconfiguration of ready and available semantic elements that are constantly produced, transformed, and used by city residents, including memory depositors, and therefore simply practiced. The anthropological perspective used in the publication consists of examining cultural meanings, key concepts and practices related to memory, and the city as created, used, owned, and articulated by the surveyed entities, in this case, the inhabitants of Olsztyn. Due to the perspective used and the source-based method chosen and dominant in this work, which is ethnographic field research, this book can be treated as an anthropological reconnaissance in the cultural world of Olsztyn's memory practitioners.

Książkę „Praktykowanie pamięci” traktujemy bardziej jako raport z badań niż domknięte dzieło naukowe wyznaczające kres poszukiwań. Zaprezentowane w niej przemyślenia są zatem nie tyle ostatecznym opisem dookreślającym sposoby praktykowania pamięci w Olsztynie, ile raczej zbudowaną na materiale badawczym myślową konstrukcją, a zarazem propozycją badania i interpretowania tego rodzaju zjawisk i procesów. Stanowisko takie wynika z podzielanego przez nas przeświadczenia, że zarówno miasto, jak i pamięć są dynamicznymi realnościami kulturowymi, tworzącymi się nieustannie na nowo w procesie rekonfiguracji gotowych i dostępnych elementów znaczeniowych, które przez mieszkańców miasta, w tym depozytariuszy pamięci, są nieustannie wytwarzane, przekształcane i wykorzystywane, a więc po prostu: praktykowane. Zastosowana w publikacji perspektywa antropologiczna polega na badaniu znaczeń kulturowych, kluczowych pojęć i praktyk związanych z pamięcią i miastem, jako tworzonych, używanych, posiadanych i artykułowanych przez badane podmioty, w tym przypadku mieszkańców Olsztyna. Z racji zastosowanej perspektywy oraz obranej i dominującej w tej pracy metody źródłotwórczej, jaką są etnograficzne badania terenowe, niniejsza książka może być traktowana jako antropologiczny rekonesans w kulturowym świecie olsztyńskich praktyków pamięci.