Kant und Jaspers

Abstract

Hannah Arendt called Jaspers “the Kant of the 20 th century”. This is an apt term, though Jaspers was certainly neither a Kantian nor a Neo-Kantian. Kantianism is connected with philosophizing for which epistemology was the most important, especially in the sphere of speculative reason, and the main goal of that philosophy was to create the tools necessary for the proper development of science. In Jaspers’ opinion, neo-Kantianism, even if it dealt with social problems, it focused only on the first of the three Kantian questions that exhaust problems of philosophy („What can I know?”, „What should I do?”, „What can I expect?”). These issues are, among others, discussed in this article with a focus on a search for a justification for the thesis put forward by Hannah Arendt.

Kant i Jaspers. Hannah Arendt nazwała Jaspersa „Kantem dwudziestego wieku”. To trafne określenie, choć Jaspers z pewnością nie był ani kantystą, ani neokantystą. Kantyzm bowiem jest w ogóle związany z filozofowaniem, dla którego epistemologia była najważniejsza, szczególnie w sferze rozumu spekulatywnego, a głównym celem tej filozofii było stworzenie narzędzi niezbędnych dla odpowiedniego rozwoju nauki. W opinii Jaspersa, neokantyzm, nawet jeśli zajmował się problemami społecznymi, koncentrował się zaledwie na pierwszym, z trzech Kantowskich pytań wyczerpujących zagadnienia filozofii („co mogę wiedzieć?”, „co powinienem czynić?”, „czego mogę się spodziewać?”). W artykule rozpatruje się między innymi te zagadnienia, szukając uzasadnienia dla tezy postawionej przez Hannah Arendt.