Abstract:
W pierwszej dekadzie XXI w. na łamach „Nowych Sztuk dla Dzieci i Młodzieży” ukazało się kilka dramatów poddających strategii przepisywania opowieści biblijne. Autorów najnowszych sztuk Biblia interesuje jako źródło historii o kondycji człowieka i inspiracja do stawiania śmiałych pytań, wyrażania wątpliwości, snucia alternatywnych opowieści. Niniejszy artykuł jest studium dwóch polskich dramatów dla młodego odbiorcy, które tworzą nowe dramaturgiczne wersje początków księgi Genesis: Pierwszy człowiek świata Marii Wojtyszko oraz Nic, Dzika Mrówka, Adam i Ewa Maliny Prześlugi. W centrum rozważań jest analiza strategii dramaturgicznych, którym poddana zostaje biblijna opowieść, takich jak: dekompozycja wzorca narracyjnego, gry językowe czy rekontekstualizacja statusu ontologicznego i zachowań bohaterów oraz modyfikacja symboli i znaczeń. Chociaż w efekcie przepisywania omawiane dramaty są dalekie od biblijnego wzorca, przyczyniają się do odświeżenia opowieści i odnowienia relacji między tekstem biblijnym a wyobraźnią młodych ludzi.