Abstrakt:
Kultura dokumentacyjna jest składnikiem lub przejawem prawie każdego typu kultury i stanowi obszar nakładających się na siebie różnych kultur. Jej powstanie i rozwój wiąże się z wynalazkiem pisma, dokumentu i dokumentacji oraz funkcjonowaniem kancelarii i archiwów w kręgu administracji państwowej. Kultura dokumentacyjna nie ma stałego miejsca w typologii kultur, ani w hierarchii różnych kategorii kultury. Jednak jest elementem widocznym i funkcjonuje w każdym obszarze życia społecznego. Z uwagi na cechę, której nie posiada żaden inny typ kultury, może przejawy życia społecznego dokumentować, czyli utrwalać i przekazywać kolejnym pokoleniom. Kulturą dokumentacyjną należy nazywać ogół motywacji, postaw i zachowań twórców i użytkowników dokumentacji występujących podczas planowego i efektywnego jej tworzenia, gromadzenia, przechowywania, opracowywania i udostępniania, przy wykorzystaniu metod i zasad kompleksowego zarządzania dokumentacją, przy użyciu dostępnych narzędzi, technik i technologii. Elementy i jednocześnie cechy kultury dokumentacyjnej to przedmioty, idee, czynności wyznaczające ważne działania i zachowania, czyli przede wszystkim dokumenty, dokumentacja oraz wszystkie procedury regulujące ich tworzenie, gromadzenie, przechowywanie i udostępnianie.
