Genetyka człowieczeństwa. Krytyka argumentu z ciągłości genetycznej

Abstract

Determination of the moral status of the human embryo involves finding a rigid measure of human value – a reference system which would allow us to make unambiguous moral choices and laws. At the very beginning, supporters of the conception criterion of humanity (immediate animation) must substantiate the grounds on which human moral status is constant despite the obvious quantitative and qualitative changes of the body during development. For this purpose, it must be demonstrated that the embryo and the adult man that developed from it are substantially the same being1. The purpose of this article is to review the exchange of ideas on one of the most important and most graceful arguments for humanity from fertilization – the argument of genetic continuum. The argumentation of its followers bases on the fact that at the moment of fertilization, when a human ovum fuses with a human sperm, an unique set of genes is formed that does not change during the further growth and development. The criticism of this position is to point to three problems: the genetic identity of identical twins, genetic determinism and blur border designated in this way.

Określenie statusu etycznego embrionu ludzkiego wymaga znalezienia sztywnej miary wartości człowieka – pewnego układu odniesienia, który da nam jednoznaczność w dokonywaniu trudnych wyborów moralnych i ustalaniu prawa. Zwolennicy kryteriów człowieczeństwa od poczęcia (animacji bezpośredniej) w pierwszej kolejności muszą uzasadnić podstawy, na których opiera się stałość statusu moralnego człowieka, mimo widocznych zmian ilościowych i jakościowych ciała w okresie embrionalnym. W tym celu należy wykazać, że embrion i dorosły człowiek, który się z niego rozwinie, to substancjalnie ta sama istota. Celem niniejszego artykułu jest przegląd wymiany myśli na temat jednego z istotnych i najbardziej zgrabnych argumentów za człowieczeństwem od zapłodnienia – argumentu z kontinuum genetycznego. Linia dyskusji jego zwolenników opiera się na fakcie, że w momencie zapłodnienia ludzkiej komórki jajowej ludzkim plemnikiem powstaje wyjątkowy zestaw genów, który nie zmienia się w czasie dalszego wzrostu i rozwoju ciała. Krytyka tego stanowiska polega na wskazaniu związanym z tym trzech problemów: tożsamości genetycznej bliźniąt jednojajowych, genetycznego determinizmu i nieostrości wyznaczonej w ten sposób granicy.