Dżuma – epidemia duszy i ciała? Sposoby zwalczania dżumy w nowożytnym Gdańsku

Loading...
Thumbnail Image

Date

Journal Title

Journal ISSN

Volume Title

Publisher

Akademia Medyczna im. Piastów Śląskich we Wrocławiu

Abstract

Historiograficzne dokumenty źródłowe z czasów nowożytności przedstawiają obraz świata pogrążonego w chaosie, panice, przeświadczonego o zbliżającym się millenium, a w wymiarze religijnym o bliskiej paruzji Pańskiej. Jego starotestamentalna wizja wynikała z jednej strony z zastanych realiów historyczno-społecznych, częstych wojen, fal głodu i epidemii chorób zakaźnych, będących utrapieniem ówczesnych społeczeństw, z drugiej zaś była intensyfikowana przez oficjalne stanowisko władz świeckich i nauczanie kościelne, które opierało się na teologii gniewu Pańskiego i sprawiedliwej kary za grzechy ludzkie, rozpustny styl życia i złe nawyki. Taka pesymistyczna ewokacja nieszczęść i trzymanie w ryzach społeczności danego miasta ułatwiały z pewnością wprowadzenie dyscypliny moralnej i prawnej do codziennego porządku życia i racjonalizację systemu radzenia sobie z sytuacjami kryzysowymi.

Description

Keywords

dżuma, Gdańsk, XVIII wiek

Citation

Studia Humanistyczne Wydziału Farmaceutycznego Akademii Medycznej we Wrocławiu Nr 3 („Człowiek wobec choroby”), red. B. Płonka-Syroka, Wrocław 2010, s. 279-309.

Collections

Endorsement

Review

Supplemented By

Referenced By

Creative Commons license

Except where otherwised noted, this item's license is described as Attribution-ShareAlike 3.0 Poland