Parafie jako centra aktywności społecznej dla seniorów i wsparcia osób u kresu życia w środowisku domowym. Dobre praktyki i przykłady prowadzonych działań.

Abstract

Potrzeba aktywizacji środowisk lokalnych wobec starzenia się społeczeństwa i zwiększania się liczby osób zależnych i niesamodzielnych w domach, skłania do postawienia pytania o rolę wolontariatu i związanych z nim sił społecznych oraz jego możliwy wpływ na poprawę opieki nad osobami u kresu życia w Polsce. Czy udane działania opieki paliatywno-hospicyjnej i zmiana świadomości społecznej odnośnie do tego obszaru działań społecznych dadzą się wykorzystać do uwrażliwienia społeczeństwa na potrzeby wszystkich osób u kresu życia? Jakie warunki muszą zostać spełnione, by trudną pod wieloma względami sytuację ciężko chorych i opiekunów nieformalnych, zwłaszcza w opiece domowej, mogło wesprzeć zaangażowanie wolontariuszy ze środowisk lokalnych? Czy możliwe jest zaangażowanie parafii, będącej jednym z podstawowych elementów społeczności lokalnych, do stworzenia strategii zintegrowanej opieki nad osobami u kresu życia z udziałem wolontariatu? Na te pytania będzie się starał odpowiedzieć ten artykuł, opisujący proces integracji środowiska lokalnego poprzez wspieranie opieki paliatywno-hospicyjnej i rozwój wolontariatu, następnie potrzeby opiekuńcze wobec seniorów w społecznościach lokalnych oraz projekt ich wspierania poprzez system wolontariatu i centrów senioralnych przy parafiach.