Dom składowy jako przedsiębiorca zaufania publicznego

Abstract

Publikacja stanowi pierwszą w prawie polskim - po wejściu w życie ustawy o domach składowych z 26 października 2000 roku - analizę instytucji domu składowego jako przedsiębiorcy. Wyeksponowany status kontraktowy tej osoby prawa cywilnego już w okresie międzywojennym był związany z uprawnieniem domu składowego do wystawiania papierów wartościowych, przewidujących roszczenie remitenta o zwrot w stanie niepogorszonym rzeczy oddanej na skład. Publiczne zaufanie (a ściślej - zaufanie publiczności) pokładane w domach składowych na ogół kojarzone jest z wiarygodnością oczekiwaną od wystawianych przezeń papierów wartościowych, które - jako walory obiegowe i zawsze z pokryciem - zostały zaprojektowane jako doskonale i płynne zabezpieczenie wierzytelności banku z tytułu kredytu udzielonego posiadaczowi rzeczy oddanej na skład do domu składowego. Publikacja zapoczątkowała nurt pogłębionych badań Autora nad domami składowymi oraz składowymi papierami wartościowymi (Autor wykonywał obowiązki eksperta Sejmu RP w trakcie prac nad ustawą o domach składowych).