Postural balance in subjects over the age of 50

Abstract

B a c k g r o u n d. Postural stability is widely recognized as one of the main determinants of the functional efficiency of a person’s capability. It changes during ontogenesis and undergoes deterioration with age. Posturographic techniques enable the analysis of body sway and are used to obtain objective and quantitative data about postural equilibrium. Posturographic test results carried out in healthy subjects allow the analysis of the postural stability results obtained in institutions that do not have the possibility of testing healthy people as controls. Ma t e r i a l s a n d m e t h o d s. This study was conducted among 126 subjects aged between 50 and 97, each of which devoid of neurological, motor and metabolic diseases. Postural balance was evaluated using a static force platform (PROMED – Legionowo) which measures degree of sway, total path length, path length in the antero-posterior plane, path length in medio-lateral plane and the “coordination” parameter. Each subject was tested in three different test conditions: eyes open, eyes closed and biofeedback. The Kruskall – Wallis tests were used to investigate the effect of age on values from force platform balance tests. R e s u l t s. An age related increase in sway area, total path length, path length in antero-posterior plane, path length in medio-lateral plane was observed in the eyes open test, eyes closed test and in the biofeedback test. The “Coordination” parameter from the biofeedback test decreased with age, achieving the lowest value at ages 60 and above. Kruskall – Wallis test indicated a significant effect of age on posturographic parameters. C o n c l u s i o n s. The results of the study provide normative values for the force platform balance tests at ages 50 and above. Significantly higher values in sway area, total path length, path length in the antero-posterior plane, path length in medio-lateral plane and the worsening of visual – motor coordination in subjects of ages 60 years and above were observed. It suggests that there is a deterioration of the postural control mechanisms during the aging process. Therefore, force platform balance tests are relevant to assess the systematic weakening of the postural control mechanism from age 60 onwards.

W s t ę p. Stabilność posturalną powszechnie uznaje się za jeden z głównych wyznaczników sprawności funkcjonalnej człowieka. Zmienia się ona w czasie ontogenezy, ulegając pogorszeniu w okresie starzenia. Technika posturograficzna daje możliwość przeprowadzenia analizy wychwiań ciała człowieka i jest stosowana w celu otrzymania obiektywnych i ilościowych danych o równowadze posturalnej. Wyniki testów posturograficznych wykonanych u zdrowych osób umożliwiają analizę wyników badań stabilności posturalnej wykonywanych w instytucjach, które nie mają możliwości przebadania osób zdrowych jako grup kontrolnych. M a t e r i a ł i m e t o d y. Badaniem objęto 126 zdrowych osób bez stwierdzonych zaburzeń neurologicznych i motorycznych w wieku od 50 do 97 lat. Stabilność posturalna oceniana była przy użyciu zestawu posturograficznego (PROMED – Legionowo), który wyznacza wielkość pola statokinezjogramu, długość statokinezjogramów, amplitudy jednokierunkowych wychyleń w płaszczyźnie strzałkowej i płaszczyźnie czołowej oraz parametru „koordynacja”. U każdej osoby przeprowadzono standardowy zestaw testów składający się z badania przy oczach otwartych, przy oczach zamkniętych oraz badania kordynacji wzrokowo-ruchowej w teście sprzężenia zwrotnego. Przeprowadzony został test ANOVA Kruskala-Wallisa mający na celu określenie wpływu wieku na wartości parametrów posturograficznych. Wy n i k i. W badaniu przy oczach otwartych, zamkniętych i w sprzężeniu zwrotnym zaobserwowano wzrost wartości pola statokinezjogramu, długości statokinezjogramu, a także długość stabilogramów w płaszczyźnie czołowej i płaszczyźnie strzałkowej wraz z wiekiem. Wyznaczony w teście sprzężenia zwrotnego parametr kordynacja zmniejszał się wraz z wiekiem i osiągnął najniższą wartość w grupie osób najstarszych. Test Kruskala-Wallisa wskazał na istotny wpływ wieku na wartości parametrów posturograficznych. Wn i o s k i. Otrzymane wyniki prezentują wartości prawidłowe dla testów posturograficznych prowadzonych u osób powyżej 50. roku życia. Zaobserwowany systematyczny i znaczny wzrost wartości parametrów pola statokinezjogramu, długości statokinezjogramu, długości wychyleń w płaszczyźnie czołowej i strzałkowej oraz pogorszenie koordynacji wzrokowo-ruchowej u osób powyżej 60. roku życia podczas stania swobodnego w próbie z oczami zamkniętymi, otwartymi i koordynacji wzrokowo-ruchowej wskazuje na pogorszenie funkcjonowania mechanizmów kontroli posturalnej. Badanie posturograficzne jest więc badaniem właściwym dla oceny postępującego od szóstej dekady życia osłabienia mechanizmów kontroli posturalnej.