W kierunku nowego modelu współczesnej edukacji religijnej

Abstract

The logics of present day’s culture development has been determined by the unlimited consumption phenomenon; not only does it happen in the Western countries, this has become a frequent occurrence in Central and Eastern Europe’s Countries. The logics is disorderly and spontaneous, dominated with the model of man who has lost themselves in the specific “instant” culture, who has not found fulfilment and who is concentrated on experiences’ and behaviours’ transience. On the one hand this post-modern heterogeneity is accepted, though increasingly radical and without the possibility of return to the homogenous social order or at least a homogenous culture; on the other hand one needs to seek a concordance in this diversity. All kinds of education find their foundations in enhancement of creative relations and social influences; thus the pupil advances in their responsibility for the reality they participate in. The new model of religious education, faced with the present day challenges may become such foundation; this is the place to find answers to the question about the sense of life in the existential dimension, this is the place to shape the habit of making conscious choices regarding the shape of one’s I. This article makes an attempt to present this kind of model.

Logika rozwoju współczesnej kultury jest, nie tylko na Zachodzie, ale również i coraz powszechniej w krajach Europy środkowej i wschodniej, wyznaczona przez zjawisko nieograniczonej konsumpcji. Jest ona nieuporządkowana i spontaniczna, w której dominuje model człowieka zagubionego w specyficznej kulturze „instant”, niespełnionego i zorientowanego na krótkotrwałość doznań i zachowań. Aprobując z jednej strony postmodernistyczną wielość, coraz bardziej radykalną, z której nie ma już powrotu do jednolitego ładu społecznego i względnie jednolitej kultury, należy dążyć do poszukiwania zgodności w tejże wielości. Fundamentem każdej edukacji jest bowiem wzmacnianie twórczych relacji i wpływów społecznych, poprzez które uczeń nabywa odpowiedzialności za rzeczywistość, w której uczestniczy. Nowy model edukacji religijnej, odpowiadając na wyzwania współczesności, może stać się właśnie takim fundamentem, na którym znajduje się odpowiedź na pytania o sens życia w wymiarze egzystencjalnym, oraz kształtuje w młodzieży nawyk świadomego podejmowania wyborów odnośnie do kształtu własnego „ja”. Niniejszy artykuł jest próbą przedstawienia propozycji takiego modelu.