MEASURING THE CHRONOTYPE IN POLISH POPULATION

Abstract

Chronotype is an attribute connected with an individual, preferred pattern of circadian activity on the continuum of morningness-eveningness. It mirrors the inter-individual differences in the course of circadian rhythms [1, 2]. The studies indicate its connections with sleep-wake cycle, i.e.: time of sleep onset, wake up time and duration of sleep [3, 4]. Two methods of describing human chronotypes are considered in this paper: a subjective – questionnaire method and an objective method – actigraphy that measures the gross motor activity. The aim of the study was to assess the relation between results of Polish adaptation of Horne and Östberg Morningness-Eveningness Questionnaire [5] and circadian activity measured with actigraphs in order to compare and evaluate the usefulness of both methods in chronotype related studies. Also, the purpose was to assess the relation between chronotype and socio-demographic factors such as sex, age and education in Polish population. The research group included 150 healthy volunteers of genders, 75 women and 75 men. The age of the respondents fell between 19 and 60 years old (34.25±12.13 EX±SD). The obtained results confirmed the usefulness of actigraphy in chronotype related studies. Also they confirmed modulation of chronotype with age and revealed differences in circadian activity between men and women.

Chronotyp to indywidualny, preferowany przez jednostkę wzór aktywności okołodobowej na wymiarach rannościwieczorności, który odzwierciedla różnice indywidualne przebiegu rytmów okołodobowych [1, 2]. Badania wskazują, że jest on ściśle związany z przebiegiem rytmu senczuwanie, m.in. czasem zaśnięcia i budzenia się oraz czasem trwania snu [3, 4]. W pracy zastosowano dwie metody pomiaru chronotypu: kwestionariuszową oraz pomiar aktograficzny aktywności ruchowej. Celem pracy była ocena związku pomiędzy wynikami polskiej adaptacji kwestionariusza Morningness-Eveningness Questionnaire (MEQ) Horna i Ostberga [5] a dobową aktywnością ruchową mierzoną aktograficznie oraz porównanie i ocena przydatności obu metod w badaniach nad chronotypem. Ponadto, dokonano oceny związku pomiędzy chronotypem i czynnikami społeczno-demograficznymi, takimi jak: płeć, wiek i wykształcenie, w populacji polskiej. Badaniami objęto grupę 150 zdrowych ochotników obu płci, 75 kobiet i 75 mężczyzn w wieku 19-60 lat (34.25±12.13; EX±SD). Uzyskane wyniki potwierdziły przydatność aktografii w badaniach nad chronotypem. Wyniki potwierdziły związek chronotypu z wiekiem oraz ujawniły różnice w aktywności dobowej między mężczyznami i kobietami.