ENDOTHELIAL PROGENITOR CELLS IN MYELOPROLIFERATIVE NEOPLASMS – PRELIMINARY REPORT

Abstract

The aim of this study was to assess the number of endothelial progenitor cells in patients with chronic myeloid leukemia (CML), polycythemia vera (PV), essential thrombocythemia (ET). The study involved 21 patients (mean age 61.77) with myeloproliferative neoplasms, hospitalized and diagnosed at the Hematology Clinic of Dr. J. Biziel University Hospital No. 2 in Bydgoszcz, Poland. Material and methods. The study group included 12 patients with ET, 5 with PV, 4 with CML. The control group consisted of 25 healthy volunteers, age- and sex- matched. The material for the study was venous blood collected from the elbow vein into tube containing K2EDTA. The number of endothelial progenitor cells was measured with FACSCalibur flow cytometer (Becton Dickinson, San Diego, USA) using monoclonal antibodies directed against antigens specific for endothelial progenitor cells (EPCs). Results. We observed significantly increased number of EPCs in patients with myeloproliferative neoplasms (MPNs) in comparison to the control group. Detailed analysis showed slightly higher number of EPCs in patients with PV and ET than in the controls, but the differences were not statistically significant. The highest statistically significant number of EPCs was observed in patients with CML. Conclusions. Increased number of EPCs in patients with myeloproliferative neoplasms may indicate increased angiogenesis in these diseases and participation of EPCs in the process of neovascularization.

Celem niniejszej pracy była ocena liczby i funkcji komórek progenitorowych śródbłonka w przewlekłej białaczce szpikowej (PBS), czerwienicy prawdziwej (CzP), nadpłytkowości samoistnej (NS). Badaniem objęto 21 pacjentów z nowotworami mieloproliferacyjnymi (średnia wieku 61,77), hospitalizowanych w Oddziale Klinicznym Hematologii i Chorób Rozrostowych Układu Krwiotwórczego Szpitala Uniwersyteckiego nr 2 im. Jana Biziela w Bydgoszczy. Materiał i metody. Badania przeprowadzono u 12 chorych na ET, 4 chorych na CML i 5 chorych na PV. Grupę kontrolną stanowiło 25 zdrowych ochotników. Materiałem do badań była krew pobrana w godzinach porannych z nakłucia żyły łokciowej do probówki zawierającej wersenian dwupotasowy (EDTA). Po inkubacji z odpowiednimi odczynnikami dokonana została analiza cytometryczna przy użyciu cytometru przepływowego FACS Calibur (Becton Dickinson, San Diego, USA) z zastosowaniem programu komputerowego CellQuest. Wyniki. U chorych na przewlekłe nowotwory mieloproliferacyjne stwierdzono istotnie statystyczną zwiększoną liczbę EPCs w porównaniu z grupą kontrolną. U chorych z PV i ET stwierdzono nieznacznie zwiększoną liczbę EPCs w porównaniu do grupy kontrolnej, a różnica ta okazała się nieistotna statystycznie. Najwyższą liczbę EPCs stwierdzono u pacjentów z CML i różnica ta była istotna statystycznie. Wnioski. Zwiększenie liczby EPCs w grupie chorych na przewlekłe nowotwory mieloproliferacyjne świadczy o aktywacji procesów angiogenezy w tych nowotworach i prawdopodobnie czynnym udziale tych komórek w procesie nowotworzenia naczyń.