Abstrakt:
Celem artykułu jest pokazanie translacji hebr. tȏrāh i ar. taurāt przede wszystkim jako nazw świętych ksiąg w polskich przekładach biblijnych i koranicznych. Jest to także poszukiwanie odpowiedzi na pytania: w jaki sposób je przekładano? czy i w jakim stopniu w procesie przekładu świętej księgi islamu wzorowano się na translacjach biblijnych czy też szukano odpowiedników semantycznych w polszczyźnie ogólnej (stąd wskazanie na historię tych leksemów w języku polskim)? jakich innych sposobów oddawania specyficznego znaczenia terminologii muzułmańskiej poszukiwano w tekstach przekładowych?
