Zygmunt Nowakowski był jedną z czołowych postaci ,,polskiego Londynu". Zaangażowaną postawą pisarską, wyrazistymi poglądami i szeroką działalnością organizacyjno-kulturalną współtworzył on etos emigranta - który swój pobyt na obczyźnie pojmuje jako formę sprzeciwu wobec porządku narzuconego podczas konferencji w Jałcie, a także rodzaj walki o niepodległą Polskę. Artykuł stanowi próbę zilustrowania misyjności emigracyjnej publicystyki autora Lajkonika na wygnaniu. Misyjność pisarstwa Nowakowskiego polegała głównie na przyjęciu postawy nonkonformistycznej, służbie sprawie polskiej, bezkompromisowej walce z tymi, których autor uznawał za jej wrogów, a także na obronie rodzimej kultury.
The article, bringing a reflection on the journalistic writing of Z. Nowakowski after 1945, shows a few brief thematic threads of the writer’s publicism, such as emigration’s aims and tasks; everyday life; anticommunism; calling attention of Western countries on the current situation of emigrants; criticism of emigration for taking citizenship of the country of exile; combat with the propaganda of Warsaw’s government; “Vatican’s silence.”