Polscy archiwiści w latach 1918–1939 prowadząc selekcję archiwalną, za powód trwałego przechowywania akt uznawali organiczne więzi łączące materiały archiwalne. W miarę masowego napływu dokumentacji do archiwów, związki wewnątrz całości archiwalnych zaczęły tracić na znaczeniu na rzecz wartości historycznej akt. W końcu lat 30. pojawiły się jednak pomysły na zachowanie w całości dokumentacji wybranych instytucji, by w przykładowych registraturach ochronić organiczne relacje łączące akta.
In the years 1918–1939, when performing archival selection, Polish archivists considered the organic ties that bound archival materials to be the reason for permanent preservation of records. With the massive influx of records into archives, relationships within archival fonds began to lose importance in favour of the historical value of the records. In the late 1930s, however, ideas emerged that enabled the preservation of records in selected institutions in their entirety in order to protect the organic relationships that linked the records in exemplary registries.
