Abstrakt:
W niniejszym artykule podjęto próbę przybliżenia sylwetki jednego z mniej znanych świętych związanych w średniowieczu z terenem państwa zakonu krzyżackiego w Prusach. Chodzi o osobę franciszkanina bł. Jana z Łobdowa. Żył w średniowieczu, jednak, jak to widzimy i w innych przypadkach, rozwój jego kultu możemy śledzić w kolejnych epokach.
Ze względu na brak średniowiecznych źródeł nie znamy wielu faktów z życia Jana z Łobdowa. Nie znamy nawet roku jego urodzin, możemy przyjąć, że miało to miejsce na początku XIII wieku . Ponieważ przyjmuje się, że zmarł w wieku około 40-50 lat, dlatego hipotetycznie można założyć, że urodził się około 1215 roku . Nie można wykluczyć, że Jan pochodził z miejscowości Łobdowo, położonej obecnie w granicach województwa kujawsko-pomorskiego, w powiecie wąbrzeskim, w gminie Dębowa Łąka. Za takim pochodzeniem przemawia nadawany mu przydomek „z Łobdowa” lub „Łobdowczyk” (w źródłach: Lobedau, Lobedanus, Lobedancus, Loberdancus, Lobedavus). Odwołanie osób do miejsca ich pochodzenia (urodzenia) to często spotykana rzeczywistość, szczególnie dla okresu średniowiecza. Nie możemy jednak również wykluczyć, że wspomniany przydomek nawiązuje nie tyle do miejsca pochodzenia, ale do nazwiska rodowego.
W odniesieniu do franciszkanina używa się czasami określenia, że pochodził „z Torunia”. Tak pisze o nim przede wszystkim w XVII wieku jezuita o. Fryderyk Szembek, główny biograf zakonnika. Przypuszczenie to nie przyjęło się jednak powszechnie w literaturze poświęconej franciszkaninowi. Nie oznacza to jednak, że bł. Jan nie był związany z Toruniem, o czym będzie dalej.
