Strategic partnerships are nowadays one of the tools most willingly applied in foreign policy. The subject of the presented analysis is the institutionalization process of a strategic partnership understood as the functioning of certain norms and rules in a given relationship (expressed in the founding documents of partnerships) and the regularization of joint bodies and meeting established partners: the United States, Japan, and Canada. The results show that it is possible to identify a pattern of institutionalization process used by the European Union in its relations with strategic partners; they also reveal how great importance contemporary players in the international arena attach to institutionalization processes in their mutual relations. formats. The aim of the article is a comparative analysis of institutional solutions applied in the European Union’s strategic partnerships with its relations with strategic partners; they also reveal how great importance contemporary players in the international arena attach to institutionalization processes in their mutual relations.
Partnerstwa strategiczne są współcześnie jednym z najchętniej stosowanych narzędzi w polityce zagranicznej. Przedmiotem przedstawionej analizy jest proces instytucjonalizacji partnerstwa strategicznego rozumiany jako funkcjonowanie w relacji określonych norm i zasad (wyrażonych w dokumentach fundacyjnych partnerstw) oraz regularyzacja wspólnych ciał i formatów spotkań. Celem artykułu jest analiza komparatystyczna rozwiązań instytucjonalnych stosowanych w partnerstwach strategicznych Unii Europejskiej z ugruntowanymi partnerami: Stanami Zjednoczonymi, Japonią oraz Kanadą. Wyniki wskazują, że można zidentyfikować wzorzec procesu instytucjonalizacji, który UE stosuje wobec swoich partnerów strategicznych, oraz uwidoczniają dużą rolę, jaką współcześni gracze na arenie międzynarodowej przykładają do procesów instytucjonalizacji wspólnych relacji.