Spór dotyczący ważności różnych środków wyrazu artystycznego rozegrał się dosyć niespodziewanie na spotkaniach w Królewskiej Akademii Malarstwa i Rzeźby w Paryżu pod koniec XVII wieku. Jednak jego konsekwencje miały swe echa jeszcze sto lat później, także w rozważaniach estetyki filozoficznej u takich jej twórców, jak: Denis Diderot, Johann Wolfgang Goethe, a nawet Immanuel Kant. Od 1667 roku w Królewskiej Akademii Malarstwa i Rzeźby rozpoczęto szeroko zakrojony program spotkań, gdzie referowano teoretyczne aspekty sztuki, a także omawiano konkretne dzieła, później przygotowane do druku przez André Félibien. Jednym z podstawowych celów Akademii było wykazanie, że ranga malarzy, grafików i rzeźbiarzy jest równie wysoka jak poetów i muzyków, że wszyscy ci artyści są czymś więcej niż rzemieślnikami. Wszystkie te gałęzie sztuki łączy rysunek, jako kompozycja może być podstawą przyjęcia malarstwa, grafiki i rzeźby do dziedziny sztuki, a nie rzemiosła, wymagają one bowiem przede wszystkim pracy intelektualnej, a dopiero w drugim rzędzie umiejętności praktycznych. Sytuacja zmienia się diametralnie w 1673 roku za sprawą Rogera de Piles. Autor twierdzi, że w sztuce należy mówić nie tyle o kolorze (który rzeczywiście jest materią), ile o kolorycie (czyli rozumnej umiejętności zestawiania barw), dzięki temu mógł dokonać rozróżnienia pomiędzy rzemieślnikiem a malarzem, nie odwołując się do rysunku.
A dispute concerning the importance of various artistic devices arose unexpectedly as a result of meetings held in the Royal Academy of Painting and Sculpture in Paris at the end of the 17th century. Its consequences, however, reiterated 100 years later in considerations on philosophical aesthetics in works by authors such as Denis Diderot, Johann Wolfgang Goethe, or even Immanuel Kant. In 1667, in the Royal Academy of Painting and Sculpture, a wide-ranging program of meetings was initiated in order to discuss theoretical aspects of art as well as comment on particular works later prepared for printing by André Félibien. For the Academy, one of the main aims was to prove that the status which painters, graphic artists, and sculptors enjoyed was comparable to that achieved by poets and musicians and that all the above mentioned artists are more than mere craftsmen. Drawing is the common point to all these fields of art and as s composition can justify the recognition of painting, graphics, and sculpture as art rather than craft since these primarily require intellectual work, then skills. The situation drastically changed in 1673 due to Roger de Piles who claimed that in art colouration (or a well-developed colour-matching skill) not colour itself is the key issue. Owing to that he was able to differentiate between a craftsman and an artist without referring to a drawing.
Ta pozycja jest udostępniona na licencji Attribution-NoDerivs 3.0 Poland