Artykuł prezentuje krytyczną analizę trzeciej koncepcji wolności Quentina
Skinnera oraz leżącą u jej podstaw teorię wolności negatywnej Isaiaha Berlina
z perspektywy filozofii politycznej libertarianizmu. Autor wskazuje, że każda
sensowna teoria wolności presuponuje teorię uprawnień moralnych i identyfikuje
takie presupozycje w koncepcji Skinnera; zauważa jednak, że idea,
jakoby sama świadomość zależności od arbitralnej władzy politycznej konstytuowała
naruszenie (trzeciej koncepcji) wolności, stoi w sprzeczności z teorią uprawnień moralnych, która jest konieczną presupozycją pojęcia wolności. Artykuł
krytykuje także pogląd Skinnera, jakoby linia demarkacyjna między poszanowaniem
(trzeciej koncepcji) wolności a jej naruszeniem przebiegała zgodnie
z podziałem między ustrojem monarchicznym a parlamentarnym. Autor
argumentuje – za Hansem-Hermannem Hoppe – że skala naruszeń wolności
i uprawnień w ustrojach parlamentarnych z właściwą im dużą rolą legislatywy
jest ceteris paribus większa niż w opierających się na prawie jako przeciwieństwie
legislacji ustrojach monarchicznych z uwagi na fakt preferencji czasowej przywódców
politycznych.
Arguing from a libertarian position, the present paper critically analyses the
Quentin Skinner’s third concept of liberty and one of its main points of departure,
i.e. Isaiah Berlin’s theory of negative freedom. The author points out that
every plausible theory of liberty presupposes a theory of moral rights and he
identifies such presuppositions within Skinner’s theory. However, the author
contends that the idea according to which one’s awareness of being subjected to
the arbitrary political power is alone enough for the infringement of (the third
concept of ) liberty to take place, contradicts the theory of moral rights which is
a necessary presupposition of every sound theory of liberty. The paper also criticises
Skinner’s view according to which a demarcation line between respecting
and infringing on (the third concept of ) liberty reflects a division between
parliamentary and monarchical regimes. Following Hans-Hermann Hoppe,
the author argues that because of the institutional factors influencing political
leaders’ time preference schedules, the amount of liberty and rights invasions in
the parliamentary systems based on a significant role of legislature is, ceteris paribus,
bigger than in the monarchical orders that are based on the concept of law
as opposite to legislation.