Abstrakt:
Celem analizy jest zarówno wskazanie etymologii nazw bogów pogańskich występujących w polskich translacjach biblijnych i koranicznych, jak również sposobów ich przekładu z języków hebrajskiego, greckiego i arabskiego w wyżej wymienionych tekstach o charakterze religijnym. Jest to również próba stwierdzenia, czy związki frazeologiczne obecne w piśmiennictwie Tatarów Wielkiego Księstwa Litewskiego i w polskich przekładach Koranu – są charakterystyczne dla tego typu tekstów przy tworzeniu tzw. frazeologii koranicznej, czy i w jakim stopniu z kolei odzwierciedlają frazeologię biblijną bądź zasób polszczyzny ogólnej, a także jej północnokresowej odmiany, a jeśli odzwierciedlają – ustalenie zakresu i charakteru zachodzących zależności między translacjami biblijnymi i koranicznymi. Jest to także próba ukazania, wyłaniającego się z analizowanych tekstów źródłowych, wizerunku pogańskich bożków.
Opis:
Niniejszy artykuł jest poszerzoną i poprawioną wersją wcześniej publikowanych prac – por. Nazwy bogów pogańskich w Koranie i w Biblii – polski przekład i jego analiza leksykalno-semantyczna, [w:] Z przeszłości i teraźniejszości języka polskiego. Księga pamiątkowa dedykowana Teresie Friedelównie, red. J. Kamper-Warejko, J. Kulwicka-Kamińska, K. Nowakowska, Toruń 2007, s. 47-69 czy Przekład słownictwa dogmatycznego islamu i chrześcijaństwa w polskich translacjach biblijnych i koranicznych (na przykładzie wybranych nazw bogów pogańskich), [w:] Tożsamość na styku kultur. Zbiór studiów, red. I. Masojć, R. Naruniec, Wilno 2008, s. 372–390.
Ta pozycja jest udostępniona na licencji Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 Poland