The aim of this article is an attempt to define the concept of boredom in the context of existential psychology of Viktor Emil Frankl and the psychological prose of Alberto Moravia. Boredom as a psychological state and philosophical attitude is characterized by stagnation, suspension of will, and lack of commitment. Frankl identifies boredom with no sense of life, with lack of action while Moravia considers boredom in the context of interpersonal relationships. According to existential psychologists boredom hampers personal development and contributes to inability to achieve life satisfaction.
Celem tego artykułu jest próba zdefiniowania pojęcia nudy w kontekście psychologii egzystencjalnej Viktora Emila Frankla oraz prozy psychologicznej Alberto Moravii. Nuda jako stan psychologiczny i postawa filozoficzna charakteryzuje się stagnacją, zawieszeniem woli oraz brakiem zaangażowania. Frankl utożsamia nudę z brakiem sensu życia, z brakiem działania, zaś Moravia rozpatruje nudę w kontekście relacji interpersonalnych. Zdaniem psychologów egzystencjalnych nuda hamuje rozwój osobowy oraz przyczynia się do niemożności osiągnięcia satysfakcji życiowej.
Ta pozycja jest udostępniona na licencji Attribution-NoDerivs 3.0 Poland