Wychowanek i wychowawca w świetle pism błogosławionego ks. Stefana Wincentego Frelichowskiego

Abstract

Beatyfikacja w 1999 roku ks. Stefana Wincentego Frelichowskiego (1913-1945) przyczyniła się do większego zainteresowania jego postacią . Gromadzone są materiały źródłowe w postaci wspomnień, tego co sam napisał oraz rozwijającego się kultu . Ksiądz Wincenty staje się patronem parafii, organizacji oraz różnych dzieł. Najbardziej zaadoptowali go- nie przypadkiem- harcerze, jednakże i tu jest także wiele do zrobienia. W artykule tym chcemy spojrzeć na zachowane pisma błogosławionego i wydobyć z nich obraz wychowanka i wychowawcy. Dokładnie chcemy przybliżyć jego samego, najpierw jako wychowanka, a następnie jako i wychowawcę w świetle jego własnych słów. Jego myśli będą dla nas zwierciadłem. Trzeba w tym miejscu postawić pytanie: Jakimi dysponujemy źródłami? Przede wszystkim jest to Pamiętnik. Przypomnijmy, że Stefan otrzymał go w czasie świąt Bożego Narodzenia 1929 r., i pierwszą stronę zapisał 28 grudnia tegoż roku . Miał wtedy niespełna 17 lat. Ostatni zapis uczynił dnia 15 marca 1939 roku. W sumie jest to przeszło dwieście stron rękopisu, w pamiętniku formatu mniej więcej A5. Znajdujemy tam zapisy dotyczące trzech okresów jego życia. Na pierwszych kilkudziesięciu stronach czytamy o wydarzeniach przed wstąpieniem do seminarium (okres ok. półtoraroku). Następnie pozostała część stanowi prawie wyłącznie zapis z okresu kleryckiego. Tylko jeden wpis pochodzi z okresu gdy był już księdzem (ze wspomnianego już dnia 15 marca 1939 roku). Drugie źródło powstało w okresie, kiedy był wikariuszem w parafii Wniebowzięcia NMP (od 2 lipca 1938 roku do 18 października 1939 roku). Zachowały się krótkie artykuły pisane przez ks. Stefana do tygodnika parafialnego „Wiadomości Kościelne parafii Najświętszej Marii Panny w Toruniu”. Napisał ich w sumie trzydzieści. Ukazywały się prawie regularnie co tydzień od dnia 8 stycznia do 3 września 1939 roku. Wszystkie one zostały opublikowane w Biuletynie Parafii pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Toruniu . Trzecie źródło to krótki artykuł, który opublikował ks. Stefan w biuletynie „Zew” Starszego Harcerstwa Chorągwi Pomorskiej. Był on zresztą jednym z inicjatorów jego powstania i w konsekwencji członkiem redakcji. Niestety znamy tylko jeden numer tego pisma, pierwszy, który ukazał się pod koniec 1938 roku. Czy było ich więcej trudno powiedzieć. Ten jedyny numer znajduje się obecnie w zbiorach Muzeum w Toruniu .