Abstrakt:
W nauczaniu teologicznym chrześcijańskie doświadczenie duchowe jest aktem lub sumą aktów, za pomocą których człowiek ujmuje siebie w relacji do objawiającego się Boga. W odróżnieniu od ogólnie pojętego doświadczenia religijnego, chrześcijańskie doświadczenie duchowe aktualizuje się przez Chrystusa w Kościele. Dlatego też sakramentalna komunia z Chrystusem jest podstawą chrześcijańskiego doświadczenia duchowego. Doświadczenie to ma charakter indywidualny, jednak zawsze posiada też wymiar eklezjalno-wspólnotowy. Siostra Leonia Nastał przez dar kontemplacji pośród codziennych zwyczajnych zajęć odkryła prawdę o kochającym Bogu. W sposób szczególny doświadczyła Jego miłości i zjednoczenia z Nim. Aby osiągnąć ten stan ducha, należy przyjąć własną małość, ułomność, ale jednocześnie w pełni zaufać Bogu, pokornie zatapiając się w Jego miłości. Takie doświadczenie duchowe zdaniem s. Leonii prowadzi do niemowlęctwa duchowego. Siostra Nastał jest polską mistyczką. Na polecenie spowiednika ks. Kazimierza Schmelzera spisywała w latach 1934–1939 swoje przeżycia duchowe, pozostawiając po sobie osiem zeszytów, które dziś są nazwane „Dziennikiem duchowym”. Zachowały się też 352 listy, jednak do druku oddano tylko te, które mają ścisły związek z „Dziennikiem duchowym” lub obrazują życie duchowe Służebnicy Bożej. „Dziennik duchowy” i „Listy” stanowią cenny dar dla tych, którzy poszukują drogi do nieba, realizując swe powołanie w doświadczeniu chrześcijańskim.
Ta pozycja jest udostępniona na licencji Attribution-NoDerivs 3.0 Poland