Znaczącą rolę przy odkrywaniu orędzia tekstów biblijnych odgrywają gatunki
literackie, w których zostały spisane. W 17 rozdziale Księgi Ezechiela spotykamy
się z terminem māšāl, który wskazuje na przysłowie, przypowieść czy alegorię i odsyła
czytelnika do tekstów wywodzących się z tradycji mądrościowej obecnych w Piśmie
Świętym. Praca została poświęcona przywołaniu podstawowych gatunków literackich
określanych mianem māšāl, aby na tym tle podjąć próbę zdefiniowania gatunku literackiego
Ez 17 oraz odpowiedzieć na pytanie, czy omawiany tekst z Księgi Ezechiela
zawiera wypowiedź prorocką czy mądrościową. W celu przybliżenia przesłania Ez 17
przedstawiono wewnętrzną dynamikę całego rozdziału oraz zasygnalizowano kontekst
historyczny jego powstania.
In the 17th chapter of the Book of Ezekiel we meet the word “māšāl”, which
indicates a proverb, a parable or an allegory, and refers the reader to the texts derived
from the wisdom tradition present in the Scriptures. This paper recalls the basic literary
genres known as māšāl, it is also an attempt to define the genre of Eze 17. The
author answers the question whether the present text of the Book of Ezekiel contains
a prophetic word or a word of wisdom. To show the message of Ezekiel 17 the author
reveals the internal dynamics of the whole chapter and evokes the historical context of
writing Eze 17.